Zwaardere veren

De afgelopen jaren is onze bus, door de permanente belasting van de inbouw, wat lager komen te liggen. Regelmatig gaan we, bijvoorbeeld bij een verkeersdrempel, met de bodem over de grond.
Dat is niet fijn, en daar gaat nu wat aan gebeuren!

Ondanks zijn totale draagvermogen van 3.500kg is ons ‘busje’, 2800kg schoon aan de haak, de laatste jaren wat in de veren gezakt. Heel vervelend bij hoge drempels of steile op- en afritten van een weg naar een lager gelegen parkeerplaats. Bovendien: op onregelmatige wegdekken is de vering erg stug, alles rammelt dan in de auto.
Mijn vaste monteur heeft me daar al eens op gewezen, terwijl de auto op de brug stond: de stootblokken raken in stilstand al bijna de achteras! Daar is wel wat aan te doen, riep hij enthousiast: een paar hulpveren op de achteras. “Doe maar!”, was mijn eerste reactie. Hij zou ze bestellen.

Thuis dacht ik er nog eens over na: jaren geleden zijn er bij ons VW-busje nieuwe veren geplaatst, aan de achterkant. Na deze ingreep stond de auto voorover: de achterkant was duidelijk hoger dan de voorkant, een stom gezicht! “Dat zakt nog wel”, was de reactie destijds. Jaren later echter, was de situatie nog steeds ongewijzigd… 

Dus ik bel naar de garage. Of de camper straks van achteren ook hoger staat dan van voren? “Ja”, was het antwoord, “dat is hoogstwaarschijnlijk wél het geval.” 
Ik bestel die hulpveren af. Het lijkt me niets, een camper die voorover hangt. Elke avond blokken onder de voorwielen om een beetje recht in bed te liggen, dat gaan we niet doen.

Carsupport
In het Camperforum lees ik enthousiaste verhalen over Carsupport, een gespecialiseerde firma in Krimpen aan den IJssel. Zij passen niet alleen de achtervering aan, maar tegelijk de voorvering; die óók is ingezakt. De auto hangt immers niet achterover?
In recente topics als Stugge vering, Camper clearance verhogen en Hulpveren voor komt de naam Carsupport steeds weer terug. Zou dát wellicht iets voor ons zijn?

We hebben de knoop doorgehakt en een afspraak gemaakt: morgenmiddag om 12.30 uur worden we verwacht in Krimpen aan den IJssel, iets ten oosten van Rotterdam. De voor- én achterveren zullen worden aangepakt.

Nog even er tussenuit
We besluiten op zondagmiddag vast te vertrekken. Bestemming: camperplaats Doeleplein in het centrum van Schiedam met zijn historische binnenstad. Van daaruit is het dan nog amper 20km naar Krimpen, op maandagochtend. Eventueel dwars door Rotterdam. We gaan het zien!

Bij aankomst in Schiedam blijken alle plekjes bezet, deels met Engelse en Franse campers. Hebben die lui soms vakantie? Maar goed, we vinden nog een aardig plekje, in overleg met een toevallig passerend politiebusje. Want een dikke bekeuring, daar hebben we nu ook weer geen zin in! ?

We gaan nog snel even op de fiets naar een nabijgelegen AH voor een paar boodschappen. En we doen nog een geocache, bij de molen (lekker dichtbij!)
En dan is het tijd voor een glaasje wijn…
[clear]Vandaag gereden 158km, totaal 158km. Overnachting € 3,80 (op zondag overdag gratis).

Maandag 16 april 2018
We hoeven ons niet te haasten, de afspraak is om 12.30 uur. Daarom doen we nog een verkenning van het centrum van Schiedam, op de fiets. En pakken onderweg nog 4 geocaches mee!

Tegen half 11 vertrekken we richting Kinderdijk, 30km via de snelweg(en). We gaan vast even kijken bij de beroemde molens en daarna met de veerboot over naar Krimpen, dat is dan nog 4km. We gaan vanmiddag nog eens die kant op, maar dan op de fiets.
[clear]We komen ruim op tijd, nog voor twaalven, bij Carsupport aan.

Nieuwe veren onder de auto
De procedure is als volgt: er wordt eerst een proefritje gemaakt met de auto, om te kijken hoe die stuurt, beweegt en reageert op (flinke) oneffenheden in het wegdek. Het nabijgelegen industrieterrein leent zich daar uitstekend voor!
Daarna gaat de auto op de brug en wordt aan de onderkant de toestand van de huidige veren goed bekeken. Onze auto ligt te laag, dat is wel duidelijk. Vervolgens wordt het gewicht van de auto voor elk wiel afzonderlijk bepaald. Met een totaal van 3100kg is ons ‘busje’ zwaarder dan we dachten…

Wij hebben de ‘light’-versie, herkenbaar aan de 15 inch wielen en een max. gewicht van 3500kg. Dat is in zoverre gunstig, dat we ook lichte dempers hebben aan de voorkant, die soepeler veren dan die van het zwaardere chassis-type tot 4200kg. Die zwaardere veren/dempers schijnen stugger te zijn. Onze achterkant veert op slechts één bladveer aan elke kant.

Het advies valt (financiëel) gunstig uit: we hoeven geen nieuwe schokdempers voor, wel zwaardere/langere veren. Aan de achterkant komen nieuwe stootblokken en hulpveren op de achteras. Omdat de linkerkant van de auto permanent ruim 100kg zwaarder is dan de rechterkant (door keukenblok, 230Ah accu, watertanks enz.) komen er links iets zwaardere veren dan rechts, zodat de auto mooi recht ligt.

Het is een behoorlijke klus. Voor de achterveren staat een uur werk, voor de voorveren 3 uur. Zo moet vrijwel het hele dashboard los: de bovenkant van de veerpoten zitten diep verstopt in het dashboard en alleen langs die kant kom je bij de bouten.

Het is rond half zes in de middag dat we een proefritje kunnen maken. Steven, de zoon van eigenaar Ger Schmidt, stuurt de bus door de slechtste weggetjes in de buurt. Kuilen en gaten, je merkt er opeens veel minder van!

De mooiste ervaring voor ons kwam enkele uren later: op weg naar een camperplaats in Oudewater zien we een verkeersdrempel over het hoofd. Ai… We houden beiden even de adem in. Normaal springt de tafel, achterin in de eethoek, spontaan een stukje van de grond! Net als alle kopjes, glazen etc. in de bovenkastjes. En nu… niets! De achterkant veert weer, zoals ie (eigenlijk) nog nooit heeft gedaan!

Ik heb nog een paar plaatjes geschoten in het fabrieksgedeelte van Carsupport. De veren maken ze zelf. Niet alleen voor klanten zoals wij, ook voor andere bedrijven en overheden: Volvo, Koni, Monroe, de politie, het Koninklijk Huis. Noem maar op. Een gepantserde Audi vraagt om geheel andere vering dan de leaseauto van een zakenman.

    

Tijdens de werkzaamheden aan de auto zijn Femma en ik nog op de fiets naar de molens bij Kinderdijk gereden. Dat is 4km fietsen en met de veerboot over. De molens vonden we aardig (thuis om de hoek staat er ook ééntje), de grote hoeveelheid Aziatische én Amerikaanse toeristen verbazingwekkend… 

Nog een paar foto’s van de wereldberoemde molens (Unesco Werelderfgoed!)

 
Wanneer we Krimpen aan den IJssel verlaten zetten we koers naar Oudewater. Een leuk stadje met camperplaats.

Die camperplaats valt tegen: diepe moddersporen in het gras herinneren ons eraan hoe we vastzaten in de voorjaarsvakantie, amper een maand geleden! We zoeken een hoekje van de parkeerplaats naast het zwembad. Hier blijven we vannacht.
Vandaag gereden: 93km, totaal 251km. Overnachting gratis.

Dinsdag 17 april 2018
In Oudewater is slechts één geocache, aan de andere kant van het centrum. Op deze prachtige zonnige voorjaarsochtend wandelen we het stadje door. Veel gemeentelijke- en rijksmonumenten, prachtige oude geveltjes, grachten en bruggen. Wat is er eigenlijk nog veel te ontdekken in Nederland!

Terug bij de auto zoeken we een paar mooie binnenweggetjes, waarna we huiswaarts keren. We moeten nog een paar dingen voorbereiden voor een klus in de tuin morgen, waarbij we hulp krijgen van Femma’s broer Eef.
Vandaag gereden 127km, totaal 378km.