Naar de sneeuw!

We zijn vrijdagmiddag rond 14.00 uur vertrokken, met de camper. Richting Zuid-Duitsland/Tirol, de ski’s gaan mee.
Na de nodige verkeersdrukte verlaten we rond 19.30 uur de A61 in de omgeving van Worms, en rijden het wijndorp Gundersheim binnen.

Er is hier een camper-overnachtingsplaats in de wijngaard van de familie Huppert. We hebben er nu een kleine 450km op zitten, meer dan genoeg voor vandaag.

De familie Huppert heeft in het dorp een ‘strausswirtschaft’, een soort huiskamer-restaurantje bij de wijnboer. Een eenvoudige kaart, maar wel veel lekkere wijnen en heel gezellig!
We nemen de bratwursten met sauerkraut (zuurkool) en gebakken aardappeltjes. Een groot glas wijn vanaf € 2,50, maar Femma neemt een ‘weinschorle’ (witte wijn, aangelengd met mineraalwater) en ik ga voor een mooi glas 2011 Spätburgunder Cuvée (Duitse rode wijn).

Een rustige nacht in de wijngaard, wij zijn de enige gasten. Er is ruimte voor 12 campers, mooi aangelegde plekken hoewel je daar niet zoveel van ziet nu er een laagje sneeuw ligt.

Zaterdag 16 februari
Op tijd op, voor ons doen, en rond half negen hebben we ontbeten en zijn we klaar. Femma wil voor de foto nog een rondje wandelen door het dorp, en zo wordt het tegen half tien dat we vertrekken.

Op de snelweg is het druk, erg druk. En toch weer verbazend: ondanks dat we al meer dan 450km van huis zijn, is meer dan de helft van de auto’s hier Nederlands! Allemaal flinke ‘leasebakken’ met van die ‘schoonmoederkisten’ op dak, allemaal op weg naar de wintersport.

Al snel zijn we op weg naar het zuiden, richting Karslruhe. Dan afbuigen naar het oosten, de A8 naar Stuttgart en Ulm. Op deze deels oude snelweg (van voor de oorlog?) wisselen moderne sukke 6-baans en oude smalle 4-baans-zonder-vluchtstrook met bochten, heuvels en dalen elkaar af.
Met zoveel verkeer kunnen files niet uitblijven. Het zal ons uiteindelijk zo’n 2 uur extra kosten, zodat we rond 15.00 uur aankomen in Oberstdorf.

Deze avond wandelen we door de verlichte straten van het dorp naar het onder camperaars bekende restaurant “Zur Alten Sennküche”. Daar hebben we heerlijk gegeten, mooi tafeltje, aardige bediening. Een aanrader voor Oberstdorf-gangers. Er staan op de camperplek trouwens nog wel aardig wat Nederlanders, ik schat minstens een stuk of tien.

Zondag 17 februari
We wilden eigenlijk vroeg op, maar hebben toch wat uitgeslapen. Vandaag wordt het aardig weer, morgen heel mooi en zonnig. Femma stelt voor vandaag een deel van de dag te gaan skieën, en morgen de gehele dag. Dan gaan we dinsdag verder, Tirol in.
Mij best, dan hoeven we ons nu niet te haasten en ik zie een bakkersauto op de camperplaats, dus ik haal gauw verse broodjes en croissantjes voor het ontbijt. Het is tenslotte zondag!

Deze zondag wordt een prachtige dag. De hele dag zon, we hebben een 3-uurs kaart gekocht en van half twaalf tot half drie geskied. Daarna nog een toeristisch tourtje door de omgeving. Op boerderijen, schuurtjes, overal ligt de sneeuw wel een meter dik. Prachtig!

Femma was vergeten om het gehakt voor de spaghetti uit de vriezer te halen, daarom loop ik vanaf de camperplaats in Oberstdorf naar de afhaalpizzeria voor twee flinke pizza’s. We gaan vroeg naar bed, we willen morgen op tijd eruit en de hele dag gaan skiën!

Maandag 18 februari
Het was vannacht zo’n 10 graden onder nul en achter de isolerende gordijnen zijn de enkelglas ramen in de cabine aan de binnenkant bevroren. Wij hebben heerlijk geslapen, onder ons dekbed. Als om half zeven de wekker afloopt, is het alleen de vraag wie er als eerste uitgaat om de kachel wat hoger te zetten…

Een kwartier later is het al heel aangenaam in de camper en komen we eruit. Eerst naar het sanitairgebouw, douchen. Dan opruimen en klaarmaken voor vertrek. Rond 08.00 uur rijden we langs de Oberstdorfer Steenovenbakkerij waar we verse broodjes inslaan. Daarna verder naar het 15km verderop gelegen KleinWalsertal, in Oostenrijk.

Het wordt werkelijk een ongekend schitterende dag! Aanvankelijk nog koud, maar tegen 11 uur is de temperatuur al iets boven het vriespunt, en in de zon krijg je het zowaar warm. Om de vochthuishouding op peil te houden drink ik vandaag op twee terrassen een halve liter witbier-zonder-alcohol. Smaakt perfect.

Nadat we een paar keer de (blauwe) Parsenn zijn afgegaan proberen we de rode Hubertus-piste. De sneeuw is goed, een beetje hard door de vorst maar daardoor juist lekker snel. Geen verijzingen, in ieder geval. We besluiten dat het tijd is voor wat “groters”: een tourtje naar het verderop in het dal gelegen Mittelberg.
Het wordt een prachtige tocht: langs het dorp Hirschegg, van de ene lift naar de andere, door dennenbossen, zelfs het mini-stukje zwarte piste op het eind (waar ik altijd zo tegenop zie) is aangepast en nu weer gewoon blauw.

Teruggekomen bij de Parsenn is het tijd voor Goulashsoep bij café Walserblick. Daarna doen we nog een complete ronde naar Mittelberg. Heen en terug blijkt te kunnen in circa 5 kwartier. Rond half vier drinken we nog wat onderaan de Parsenn en besluiten we dat het eigenlijk wel mooi geweest is zo…

We gaan eten bij onze bekende ober Seppi, in café-restaurant Jochen onderaan de Parsenn. Een leuk weerzien, ze hadden ons al gemist met de kerstdagen. Daarna de auto in, terug naar Oberstdorf. Femma doet nog een paar inkopen bij een winkel, en iets na zessen rijden we Oberstdorf uit naar het dorpje Fischen. Hier is een aardige camperplaats mét stroom waar we de nacht willen doorbrengen. Er staan buiten ons nog 4 campers, waaronder één Nederlander.

Dinsdag 19 februari
Het was een koude nacht. Gelukkig hadden we hier stroom: voor € 2,00 kregen we 10 KW/h  en konden we ons elektrische kacheltje gebruiken. De camperplaats is naast de “Kleingartenverein” (compex volkstuintjes) en heeft een keurige toiletvoorziening. Deze zijn toegankelijk voor de camperaars én verwarmd.
Omdat we nog niet betaald hadden, vonden we  de volgende morgen een briefje onder de voorruit met het verzoek om in het dorp te komen betalen: € 8,00 voor de plek en € 5,00 toeristenbelasting voor 2 pers. Totaal € 13,00 dus.

Na het betalen zijn we naar de V-markt gereden voor wat inkopen. Van daaruit Oostenrijk in, over de Fernpas naar Landeck. Omdat we geen sticker hebben vermijden we snelwegen, dat is maar een klein stukje extra. Van Landeck rijden we het Ober-Intall in, naar Ried. We kijken even of de camping daar nog plaats heeft, maar besluiten om nog 40km door te rijden, naar Italië.

Onderweg doen we een leuke geocache die verstopt is in een oude (droogstaande) irrigatiebuis. We laten hier ook 2 travelbugs achter zodat deze opnieuw gevonden en meegenomen kunnen worden.

Via de Reschen-pas komen we in het Italiaanse Reschen (of Resia). We gaan op aanraden van verschillende mensen kijken in het skigebied Schöneben (Italiaans: Bel Piano).
Vervolgens rijden we langs het bevroren stuwmeer met daarin de kerktoren naar de camping in San Valentino. Hier is plaats genoeg, het is er niet druk. We kunnen zelf kiezen waar we willen staan. De prijs is € 20,00 all- in, zelfs de stroom en de douches.

Woensdag 20 februari
We hebben besloten om wat later op de ochtend te gaan skiën. Eerst moet je met de gondel naar boven, een kaart voor de rest van de dag kost € 29,00 p.p.
Boven aangekomen ga je met een 6 persoons stoeltjes lift nog hoger, und dan gehts loss! Een redelijk steile piste, maar superbreed en heuvelig, grappig om te doen.
Aanvankelijk bewolkt komt in de loop van de middag de zon erdoor, maar het blijft best wel koud. Niet zo koud als vorig jaar; we hoorden dat het hier toen min 25 graden was…

Na het skiën met de cabine weer naar beneden. De dalafvaart is rood, die laten we aan anderen over. In de camper heerlijk de kachel aan, omkleden. Daarna rijden we de 40km terug naar het Oostenrijkse Ried im Oberinntal.

Er is nog plaats op de camping, maar voor een kleine camper wordt het wel een kleine plaats maar helaas geen kleinere prijs. En de stroom gaat hier per verbruikte kWh, dat geeft niet maar 1 KW/h kost hier € 0,70. Zo komen we op bijna € 30,00 om ingeklemd tussen 2 caravans te mogen staan.
Jammer, maar de vorige keer waren we hier in maart. Blijkbaar laagseizoen, daar hadden we een betere herinnering aan: normale plaatsen en normale prijzen.

Donderdag 21 februari
In plaats van 2 nachten te blijven besluiten we morgen verder te gaan. We gaan dus ook niet met de skibus naar boven, maar met onze eigen camper.
We staan vroeg op en rijden naar Ladis. Omdat we daar op tijd zijn, rond 9 uur vinden we een mooi plekje. Daar gaan we eerst ontbijten, omkleden en dan skiën.

We zijn hier eerder geweest, dus op bekend terrein. Een leuke afdeling, van Fiss naar Ladis. Bekend en populair bij de Nederlanders, dat hoor je om je heen. We zien ook veel auto’s met een geel kenteken.
Het is een leuk skigebied, de Sonnenbahn, voor gezinnen met kinderen en de ” anfangers”  zoals wij. Maar ook gevorderden kunnen hier alle kanten op, het  is een groot skigebied.

Als lunch eten we in de café “Weiber Kessel” langs de piste lekkere goulashsoep, op het terras. Na lichte sneeuw ’s morgens is er later wel een dun zonnetje, maar warm wordt het niet. Integendeel, halverwege de middag staat er een harde koude wind die tijdens de afdaling recht van voren komt.
Nadat we om beurten zijn gevallen (Femma o.a. op haar hoofd maar gelukkig heeft ze nu ook een helm op) besluiten we te stoppen. Het is mooi geweest.

We hadden besloten om terug te rijden naar Duitsland, misschien vrijdag nog skiën in het KleinWalsertal? Onderweg sturen we regelmatig sms’jes, nu kregen we er één terug van een collega van Aloys. Hij zit, met vrouw en een van zijn zoons, in Nesselwang in een appartement. Zullen we iets afspreken?
Leuk! We rijden naar de camperplek in Nesselwang waarbij we opnieuw de Fernpas oversteken. Onderweg gaat het steeds harder sneeuwen, dit gaat de hele nacht door!

Vrijdag 22 februari
Na een gezellige avond op bezoek bij de collega en een koude nacht op de camperplaats is het vrijdag 22 februari geworden. Wat gaan we doen, skiën of rijden we vast een stuk van de thuisreis? De weersverwachting voor die dag is 9 graden onder nul mét wind en (lichte) sneeuw. Dan maar niet meer skiën, we kiezen voor een bezoekje aan www.conrad.de in Mannheim. Dat is tevens halverwege de thuisreis.

Nadat we met de nodige moeite het drukke Mannheim weer hebben verlaten, besluiten we door te rijden naar Gundersheim, 40km verderop. Hetzelfde wijndorp als op de heenweg, het is inmiddels rond 17.00 uur.

Aangekomen in Gundersheim installeren we ons, sluiten de camper af en wandelen naar het restaurantje van de familie Huppert. Heerlijk eten als afsluiting van een fijn weekje skiën-met-de-camper, een fles rode Duitse wijn erbij. Het is al rond 22.00 uur als we terugwandelen naar de camper.

Zaterdag 23 februari
In Gundersheim doen we nog een paar boodschappen, daarna rijden we door naar een nabijgelegen dorpje. Hier doen we nog een geocache, waar we tevens een zogenaamde “travelbug” in achter kunnen laten. Daarna zoeken we de snelweg op, richting huis.
Tegen half vijf zijn we thuis, het uitpakken kan beginnen…

[Show as slideshow]