Otterjacht in de Weerribben

Sommige radioamateurs doen ook aan vossenjagen: zendertjes opsporen in de natuur. Een bijzondere vorm daarvan is de jaarlijkse Otterjacht in de Weerribben: vossenjagen vanuit een kano of boot op het water! Dat hadden we nog niet eerder gedaan…
[clear]Zondag 7 juli 2019
Voor het eerst doen wij mee aan deze jaarlijkse (35e) Otterjacht in de Weerribben, vertrekpunt Kalenberg. We waren al jaren bekend met dit fenomeen, maar het was er gewoon nog niet van gekomen. Met ons team, bestaande uit Joeri, Corinne, Femma en Aloys hadden we ons ingeschreven voor een fluisterboot (5-persoons aluminium roeiboot met elektromotor) en 2 ontvangers. Een ontvanger voor de 80-meterband en eentje voor 2 meter.

Vanaf 09.00 uur kon je terecht bij het bedrijf van Pieter Jongschaap. We zijn daarom om 08.15 uur op zondagmorgen vanaf ons huis vertrokken. Bij het verzamelpunt aangekomen werd er al druk ingeschreven, ontvangers uitgedeeld en kon je vast een boot uitzoeken. Wij vertrokken iets na 10.00 uur.

Het werd een leuke dag! Het weer was goed, circa. 18 graden met weinig wind, droog en zo nu en dan een zonnetje. Beter dan de 30+ van het weekend ervoor! Al snel bogen we van de Arembergergracht af, de veel kleinere Lokkenvaart in. Vanaf hier werd het écht volop natuur met veel kleine en smalle kanaaltjes, meren en moerasbossen. En (gelukkig!) geen mug te bekennen.

De eerste 2-meterzender werd snel gevonden, ca. 100m verwijderd in een zijkanaaltje. Met het bijbehorende “tangetje-aan-een touwtje” hebben we een figuurtje geknipt in onze kaart, op naar de volgende ‘otter’.

Nadat we volgens de meegeleverde topografische kaart linksaf waren geslagen kwamen we in een gebiedje, aangegeven met een rode cirkel op de kaart. Binnen de cirkel peilden we de kleine 80-meter zendertjes, die slechts een bereik hebben van enkele tientallen meters. Ook dat ging goed, mede dankzij Corinne!

Zo bereikten we rond 12 uur het Buitencentrum Weerribben van Staatsbosbeheer, met bijbehorend restaurantje. Tijd voor een kop soep op het terras! De verplichte rustpauze hier was een uur, wij vertrokken weer om 13.15 uur.

We hadden nu de oostelijke route gedaan, de route dwars door de natuur ten oosten van de Arembergergracht. Nu gingen we terug via de westelijke route. 
Ook hier weer een 2-meterzender opsporen plus een tiental 80m-zendertjes. De 80m-zendertjes aan de westkant bleken moeilijker verstopt te zijn, we vonden er slechts 6 van de tien.

Het laatste stuk terug was spannend: wij gingen (als enige?) dwars door een waterrijk gebied waarbij we steeds vreesden vast te lopen in dichtgegroeide kanaaltjes. En was er wel een uitgang? Ondertussen kon je aan het motortje horen dat de accu’s leeg begonnen te raken…
Ook moest de schroef herhaaldelijk worden ontdaan van waterplanten, dan begon het motortje langzamer te lopen. Maar, tot onze vreugde, vonden we uitgang van dit labyrint! Onze route is met bolletjes ingetekend op de satellietfoto hiernaast.

Om circa kwart voor 4 waren ook wij weer terug op ons uitgangspunt en konden we onze papieren inleveren. Het resultaat? Van de meer dan 20 teams (waaronder zelfs enkele Duitse teams!) waren we de op-drie-na laatste, met 18 punten.
Voor ons gevoel niet slecht, voor de eerste keer! We hebben er ook een boel van geleerd, dingen die we de volgende keer anders moeten doen. Want dat er voor ons een volgende keer komt, dat lijkt me wel redelijk zeker!

Meer info over vossenjagen:
Veron ARDF-website
Wat is Radiovossenjagen?