Meivakantie 2014

Het is donderdagavond 24 april, we vertrekken direct richting Goch (Duitsland). Lekker 13 dagen vakantie, woensdag over een week hoeven we er pas weer te zijn. De bestemming is Hessen, de Pfalz, Schwarzwald, de Alpen en Wenen. We zien wel… 🙂

Vrijdag 25 april 2014
Geen haast, we wandelen zo nog even naar het centrum van Goch voor een paar boodschapjes. Drinken we gelijk een kopje koffie op het terras bij de bakker en we nemen  broodjes en wat lekkers mee voor onderweg. Om half elf verlaten we Goch en draaien de snelweg op richting Kassel. Een kleine 300km te gaan.

Na een lunchpauze in de schaduw onder de bomen (het is al bijna 25 graden!) én een paar files vanwege wegwerkzaamheden zijn we om half drie in Kassel. Het is onze bedoeling om vanuit Kassel het zuidelijk deel van de Duitse Sprookjesroute te doen, richting Frankfurt.

Eerst maar eens naar het Gebroeders Grimm-museum, de beroemde ‘opschrijvers’ van honderden sprookjes. Een parkeerplaats vinden we op loopafstand van het museum, nota bene voor het huis waar de broers Grimm woonden tussen 1824 en 1826!

We bekijken het museum, gevestigd in het mooie paleis Bellevue. Het is prachtig gelegen op een heuvel met schitterende vergezichten. Het heet dus niet voor niets Bellevue 😉

Het museum is aardig en niet duur (€ 3,00 p.p.) maar stiekum vind ik het paleis zélf interessanter dan al die sprookjesboeken in verschillende talen. Verboden te fotograferen, zei de juffrouw achter de kassa. Maar ik kon het toch niet laten…

Rond 18.00 uur arriveren we in het middeleeuwse stadje Wolfhagen, 20km ten zuidwesten van Kassel. Hier is een uitstekende camperplaats (€ 3,00 per 24 uur) op loopafstand van het centrum. Het is er met zo’n 25 campers redelijk druk.
Morgen te voet het stadje in.

Zaterdag 26 april 2014
Vanochtend een bezoek aan Wolfhagen. Beetje uitgeslapen en tegen 10 uur het stadje in. Grappig is dat de meeste van deze oude stadjes op- of tegen een heuvel liggen. Daardoor veel hoogteverschillen, mooie uitzichten, leuke doorkijkjes. En vakwerk, allemaal vakwerk. Soms prachtig onderhouden, zo nu en dan ook hartverscheurend verwaarloosd, zogezegd…
Een mooi plein met het oude raadhuis, fontein met wolf en een geitje en een fantastisch terrasje: op zaterdag gesloten. Maar goed, er waren wel meer terrasjes!

Tegen 13.00 uur terug bij de camper. Ons toilet geleegd, één van de vier watertanks gevuld, we kunnen er weer tegen: op weg!

Via Naumberg rijden we naar Waldeck, prachtig gelegen op een hoge heuveltop. Even rondgewandeld en een ijsje gekocht. Bijzonder was de 52 meter diepe waterput met hijsraderen, een 30 liter emmer, overloopbekkens. Het geheel was uit de achttiende eeuw en tot 1912 in bedrijf. Mooi bewaard gebleven!

Verder naar Bad Wildungen. Een mooi oud stadje, de moeite van een wandeling waard! Maar dat geldt ook voor de volgende: Homberg a/d Efze. Prachtig laag gelegen marktplein, omringd door trapsgewijs oplopende bebouwing. Allemaal vakwerk, heel mooi! En veel terrasjes, het zal hier in de zomer wel druk zijn. Nu was het er, wat later op de zaterdagmiddag, heerlijk rustig.

We eindigen in Neukirchen op een gratis camperplaats (met zelfs gratis electriciteit) aan een beek op loopafstand van het centrum. We staan er desondanks als enige. Na het eten hebben we nog een eindje gewandeld langs de beek.
Morgen maar een bezoek aan het centrum.

Zondag 27 april 2014
Het gebeurt ons vrijwel nooit, maar we hebben ons een beetje verslapen. Dus pas om half negen opgestaan. Geeft niets, het regende behoorlijk. De verwachtingen zijn niet best voor de komende dagen…

Na het ontbijt vinden we drie geocaches langs de beek, daarna lopen we het plaatsje in. Het is aardig, maar niet bijzonder. Een koffietentje is er ook niet open, op zondagochtend. Tegen twaalf uur verlaten we Neukirchen.

Alsfeld is een mooi stadje, met veel 16e eeuwse vakwerkhuizen. Het is ok de eerste plaats op deze route waar men de bijzondere huizen heeft voorzien van een bordje met tekst en uitleg. Het is er gezellig druk: de winkels zijn open, dus veel volk op de been. Op het marktplein is er zelfs live muziek.

We vervolgen de route naar Steinau an der Strasse. Dat ‘strasse’ slaat op de oude handelsroute van Frankfurt naar Leipzig. Een natuurstenen verharde weg met 2 karrensporen, om elkaar te passeren moest een van de koetsen van de weg af.

Bij het Grimm-museum, het gezin met de jonge broers heeft hier een aantal jaren gewoond, is een stuk van die weg te zien. Dit stuk werd in 2002 bij toeval ontdekt in een drooggevallen stuwmeer in de buurt en men heeft het hier steen voor steen teruggelegd.

We bezochten het Grimm-museum, gevestigd in de voormalige ambtswoning waar pa Grimm ‘Amtsman’ (rechter) was. Een prachtig renaissance gebouw, het was al 200 jaar oud toen de familie er ging wonen.

We eindigen de middag in Hanau, het eind van de route. De camperplaats heeft slechts plaats voor vier en staat vol. We gaan een stukje verderop staan, langs het park en aan de rivier de Main.

Maandag 28 april 2014
Het heeft de hele nacht geregend. Daardoor gaan we de weersverwachting eens even goed bekijken. Het blijft de hele week slecht, volgend weekend wordt het beter. Dán zouden we in Wenen zijn. In Wenen is het de hele week mooi weer, maar het weekend wordt het daar slechter… Conclusie: we gaan nú richting Wenen!

We verlaten Dornigheim en gaan richting Nürnberg. Wenen is pakweg 700km, dat gaan we uitsmeren over twee dagen. Daarom eerst maar eens 300km naar Nürnberg en daar een kijkje nemen.

In Nürnberg aangekomen rijden we door de Altstadt, bezoeken het VVV en rijden dan door naar het Reichsparteitaggelände (veel punten in Wordfeud!)
Dit Reichsparteitaggelände was het terrein waar Hitler van 1933 tot 1938 jaarlijks zijn toespraken hield voor honderdduizenden aanhangers. Eerst bezoeken we het Dokumentationszentrum, in het immense congresgebouw uit de jaren ’30. Daarna wandelen we over het gigantische ‘gelände’ waar ik het niet kan laten even de plek te beklimmen waar Adolf Hitler in de dertiger jaren meerdere keren heeft gestaan.

     

Rond half vijf zetten we koers naar Regensburg en Passau. Voorbij Regensburg vinden we een plekje op het terrein van een Landesgartenschau. Er stonden al twee campers, na ons kwam er nog eentje bij. Morgen verder!

Dinsdag 29 april 2014
Om kwart over acht vertrokken, de snelweg op naar Wenen. Het is nu 10.45 uur, we hebben koffie gedronken en reeds 185km afgelegd. We gaan weer, nog 145km naar Wenen!

Bij binnenkomst in Wenen zijn we eerst even gaan kijken bij Camping West, dat is de eerste straat links bij de stoplichten… Een rondje over de camping gereden, het takelt toch wel wat af, voor € 25 per dag. Op internet lazen we dat het sanitair algemeen als slecht beoordeeld wordt…
We rijden de camping weer af en gaan uitgebreid boodschappen doen voor een paar dagen en diesel tanken.

Overnachten gaan we op de splinternieuwe camperplaats in Wenen. Van alle gemakken voorzien, broodjesservice, Imbiss, zelfs WiFi. En een metrostation op 150m afstand is ook heel gerieflijk.
De ontvangst is allerhartelijkst en we installeren ons op plaats 18. Zonder stroom staan we hier voor € 19 per dag, dat is ook niet te duur voor een grote stad.

Het is nu 17.00 uur, we zitten lekker even te niksen. We gaan zo nog even kijken waar dat metrostation is en vast kaarten kopen voor de komende dagen. Morgen wordt het mooi weer, dan wandelen we ’s ochtends wellicht even over de bekende Naschmarkt.

Woensdag 30 april 2014
Op tijd op (voor ons doen) en om half tien vertrekken we richting metro. We hebben elk een weekkaart voor goed € 15 per stuk, een koopje! En de metro kun je al zien vanaf de camperplaats, hoogstens 150m.

We gaan naar het centrum, het centrale plein rondom de Stephansdom. De beroemde Naschmarkt bewaren we voor de vrijdagochtend. Eerst even op zoek naar een geocache, maar die vinden we niet. Andere keer beter. We (her)bekijken de ondergrondse Virgilkapel, vanuit het metrostation. En we lopen een rondje door de Domkerk, maken een paar foto’s.

We kijken wat rond op de Stephansplatz en de Graben en besluiten dan koffie te gaan drinken bij Hawelka, een beroemd oud (bruin) café in een zijstraatje van de Graben. Hier kwamen vroeger allerlei beroemdheden, waaronder veel schrijvers.

Onze volgende stop is het veilinghuis Dorotheum. Femma mag hier graag rondkijken, ze hebben er ook de vreemdste zaken: van schilderijen voor bijna een miljoen euro tot een houten kistje met een set verlostangen uit de negentiende eeuw: € 82,00. Het ene deel (waaronder de schilderijen) wordt geveild, de verlostangen kun je meteen afrekenen en meenemen. Maar ook veel glas, porselein, zilver, goud en juwelen…

Na Dorotheum is het tijd voor de lunch. We gaan richting Trzesniewski, een heel bijzonder broodjes-sta-café. Het publiek staat in de rij voor belegde boterhammetjes: winkelmeisjes en kantoorpersoneel, afgewisseld met ons beiden en de nodige (Chinese?) toeristen. De Amerikanen niet te vergeten, Trzesnieuwski is hot!

De boterhammetjes zijn voorzien van een laagje spul wat lijkt op huzarensalade, maar dan anders. Ze heten paprika, of tomaat. Champignon, wilde paprikazoet/scherp, pfefferoni. Zweedse haring, tonijn met ei of krab met ei. Je kunt het zo gek niet bedenken, er zijn 22 verschillende. Wij beginnen eens met elk 4 stuks, plus een bijbehorende pfiff. Dat is een mini-pilsje van de tap, 0,1 liter.

We vinden een plekje op de bank langs de muur aan een tafeltje en laten het ons goed smaken. Het is lekker genoeg voor nog een tweede ronde: elk nog 2 boterhammetjes met nog een pfiff. Leuk, lekker en aan te bevelen!

De middag lopen we verder rond in de wijk ten noordwesten van de Stephansplatz en de Graben. We bekijken het Joods monument voor de holocaust, komen in de kleine middeleeuwse straatjes nog een cameraploeg tegen met acteurs die eruit zien als in de jaren ’20 en eindigen bij het beroemde café Centraal voor nog een potje thee en koffie.
Van hieruit wandelen we terug naar de metro en nemen de trein naar ‘huis’…

Donderdag 1 mei 2014
Lekker uitgeslapen, ontbeten, wat gelezen. Pas rond de middag gaan we op stap. Zonder jas, vandaag is het 24 graden en strak blauw. We nemen de metro naar de noordkant van de stad (we zitten zelf aan de zuidkant).

Met bus 38a, lekker vol met dagjesmensen vanwege 1 mei, gaan we de Kahlenberg op naar het uitzichtpunt op ruim 400m. Van hieruit heb je een fantastisch uitzicht over Wenen! Helaas is het toch een tikje nevelig. We maken een paar foto’s en drinken een kop koffie voor we aan de wandeling beginnen.

We wandelen van hieruit (het Wienerwald) door de wijngaarden terug naar de buitenwijken van de stad. Een flinke wandeling, onderweg doen we nog 3 geocaches.

Wenen is de enige stad ter wereld met economisch belangrijke wijngaarden binnen de stadsgrenzen. In de buitenwijken van de stad vind je de typische Oostenrijkse “heuriger”: wijnboerderijen met een gezellig binnenplaats/terras waar je kunt eten en (wijn) drinken. Heel bijzonder: de wijn krijg je buiten in een kwartliter-glas met een oor. Het eten mag je binnen zélf uitzoeken bij een warm/koud buffet. Dat reken je meteen af: ze zetten je bord op een weegschaal 🙂

We maken nog wat mee: op 50 meter van de heuriger moeten we de straat oversteken. Het is erg druk, we wachten. Plots staat er een kleine, oude dame naast ons die roept dat dit te lang duurt: ze steekt een hand in de lucht, een stopteken, en gooit zich voor de auto’s. Wij erachteraan.
We lopen een eindje achter haar aan, ze gaat naar dezelfde heuriger als wij. Vervolgens zit ze, met nog een oudere heer en twee dames aan het tafeltje achter ons.

Tijdens het wijndrinken (en eten) komt er muziek, een man met gitaar en een accordeonist. Wanneer ze bij de oudere dame aankomen, staat ze op en begint mee te zingen, als een volleerd operazangeres! Vervolgens spelen de mannen ‘happy birthday’. Dame achter me zegt: morgen wordt ze 90… Ongelofelijk. Femma heeft haar nog gefilmd, misschien dat we het op YouTube zetten.

Met de tram en de metro zijn we rond 21.00 uur weer thuis. Moe, maar het was een bijzondere dag!

Vrijdag 2 mei 2014
In de loop van de ochtend vertrokken naar de beroemde dagelijkse Naschmarkt, een lange slinger door de stad met talloze kramen. Groenten, fruit, kruiden, gekonfijte oosterse lekkernijen, kaas, vlees, terrasjes, noem maar op. Onder meer Turken, Grieken en Italianen bieden hun waren aan.

Lekker paar uur rondgewandeld, wat lekkere hapjes gegeten als lunch, koffie en een groot glas bier op een marktterrasje. Opnieuw een stralende dag, ruim bóven de 20 graden. Daarna terug met de inkopen, de metro in naar de Perfektastrasse, naar de camper.

Aan het eind van de middag met de stadsbus naar de wijk/dorp Perchtoldsdorf, waar nog de échte authentieke heurigen schijnen te zitten. Minder toeristisch, goedkoper, we gaan het zien!

Het was uiteindelijk een beetje gedoe om er te komen met de bus, ook nog overstappen onderweg. Maar we vonden de échte heuriger. Het was uitstekend, mooi, leuk, lekker én gezellig. En vergelijkbaar met gisteravond. Enige verschil: hier gewoon druk, de mensen kwamen niet “met bussen tegelijk” binnen.

Rond 21.00 uur zijn we weer thuis, nét voordat er een stevig onweer met plensbuien losbreekt. Goed getimed! 🙂

Zaterdag 3 mei 2014
We hebben Wenen tegen het eind van de ochtend verlaten in zuidelijke richting. De E59 tot voorbij Wiener Neustadt, dan afzwaaien naar het zuidwesten over de S6 naar Leoben.
Vanaf Leoben verder in zuidwestelijke richting langs plaatsjes als Judenburg, Murau en St. Michael im Lungau.

Bij die laatste plaats stuurde TomTom ons binnendoor, zodat we ook nog even sneeuw van dichtbij konden zien: over de Katschberg, 15% omhoog en nóg steiler weer naar beneden. Omhoog ging goed, tot in de vierde versnelling, omlaag werd de eerste versnelling(!) geadviseerd op de borden. Wij deden het in de tweede, met 4000 toeren gierden we naar beneden…. Niet écht leuk!

Dan een stukje snelweg richting Villach, dicht bij de Sloveense grens. Venetië is hier vandaan trouwens ook niet zó ver. We draaiden echter voor Spittal an der Drau opnieuw af naar het westen richting Lienz. Na pakweg 30km vonden we rechts langs de weg een restaurantje waar je mag blijven staan met de camper als je er ook eet. Dat hebben we gedaan en we zitten nu even lekker achter de iPadjes in de camper.

Zondag 4 mei 2014
Vroeg op, reeds om 08.00uur starten we de motor; klaar voor vertrek! De route voert langs de rivier de Drau naar Lienz, en van daaruit door het dal van de Drau richting Brunico en Bressanone in Italië. Over de Brennerautobahn rijden we dan naar het noorden, naar Innsbruck.

Zo gezegd zo gedaan. Hele mooie route, prachtig weer. Een geocache gevonden op de Oostenrijks-Italiaanse grens. In Italië een kaasfabriekje bezocht én wat kaas meegenomen, voor onderweg. Dan Oostenrijk weer in over de Brenner, langs Innsbruck. Door naar Landeck, waar we de tank volgooien en klaar zijn voor de beroemde Silvretta Hochalpenstrasse! Die blijkt vervolgens nog gesloten… 🙁

Dan maar de “gewone weg”, via Vorarlberg naar het westen. We besluiten om te gaan overnachten in Liechtenstein. Daar was ik twee jaar geleden met Joeri op “radio-expeditie”. We vinden een mooi plekje op de camping, ik zet de antenne op maar helaas: veel storing op de korte golf.

Morgen naar het noorden, de vraag is nog: hoe?

Maandag 5 mei 2014
Femma wil wel door Zwitserland, onderlangs de Bodensee. Dus rijden we door Liechtenstein naar het noorden. Dan de Rijn over, Zwitserland in. Om de Zwitserse autobahn te mijden rijden we eerst een stukje parallel aan de snelweg, door het Rijndal. Vervolgens komen via een mooie bergweg, met hellingen tot 20%, aan de oever van de Bodensee.

Het eerste deel is wel leuk, maar deze reis houdt toch wel erg op: goed 100km in 3 uur tijd… We vinden een leuk plekje voor de lunch, aan een haventje. Het is opnieuw prachtig weer. Het stuk tot Konstanz (en daarna) is minder interessant.

We zoeken de Duitse snelweg op, richting Stuttgart. Nog voor 17.00 uur komen we aan op Weingut Erlenmühle in Edenheim, waar je met de camper mag overnachten. Overnachten is gratis, dus ik koop 2 flessen Riesling van de wijnboer. Hij zegt: “€ 5,40” dus ik vraag: “dat is dan € 10,80?” De man antwoordt: “nee, € 5,40.” De wijn is aardig, maar we hoeven er geen dozen vol van.

We zetten de tafel en de stoelen buiten en eten langs de rand van de wijngaard. Mooie afsluiting van een korte vakantie met zomers weer! Morgen rijden we door naar Bad Rothenfeld bij Münster, waar Wiebe en Hetty een weekje op de camping staan. Dan gaan we met zijn vieren uit eten.

Dinsdag 6 mei 2014
Op tijd op, zodat we tegen negen uur klaar zijn om te vertrekken naar Bad Rothenfeld. Een afstand van 428km volgens Google maps. Onderweg doen we nog wat boodschappen, broodjes en wat lekkers voor bij de koffie. De rit verloopt voorspoedig, gelukkig weinig files in het Ruhrgebied. Tegen half vijf zijn we op de camping en installeren we ons tegenover de nieuwe caravan van Wiebe en Hetty. Het is inmiddels gaan regenen, maar in de voortent is plaats genoeg en zitten we lekker aan de wijn met hapjes.

Rond 19.00 uur gaan we samen met Pier en Janette, vrienden van Wiebe en Hetty, naar het restaurant waar een tafel voor ons is gereserveerd. Het wordt een gezellige avond en het is al half elf geweest wanneer we het restaurant verlaten om de camper op te zoeken. We spreken nog af morgenochtend om 09.00 uur gezamenlijk te ontbijten.

Woensdag 7 mei 2014
Alweer onze laatste dag. Op tijd op, nog lekker even douchten op deze 5-sterren camping, en om 09.00 uur zitten we met zijn allen in de voortent van Wiebe en Hetty te ontbijten met alles erop-en-eraan. Rond 11.00 uur nemen we afscheid, vanwege het slechte weer en de slechte vooruitzichten gaan de anderen ook opbreken.

Wij vertrekken naar Enschede, waar we om 12.30 uur aankomen bij Femma’s broer Eef en zijn vrouw Geertje. Van daaruit vertrek ik met de camper naar huis, Femma neemt onze Volkswagen mee die een paar weekjes “uit logeren” is geweest. De vakantie zit er weer op!