De CQWW-contests zijn ongetwijfeld de grootste jaarlijkse radiowedstrijden ter wereld! Op eilandjes in de Stille Zuidzee, Groenland of Jan Mayen, overal zitten radioamateurs klaar om gedurende 48 uur deel te nemen aan dit spektakel.
De CQ World Wide DX-contest zoals hij voluit heet, wordt elk jaar gehouden in het laatste weekend van november. Dat wil zeggen: de CW-versie. CW staat voor telegrafie, morse-code dus. Daarnaast is er in het laatste weekend van oktober dezelfde wedstrijd in telefonie, ‘gewoon’ met de microfoon. Zelf vind ik de telegrafie wedstrijd het leukst.
Nou ga ik niet echt fanatiek aan deze wedstrijd deelnemen, 48 uur non-stop achter de zender laat ik liever aan jongere zendamateurs over. Ik doe ‘recreatief’ mee. Dat wil zeggen: een paar uurtjes op zaterdag, een paar uurtjes op zondag. Misschien de zondagavond nog, na het eten. Ik haal dus geen hoge score, maar ik scoor wel. Ik stuur mijn log in naar de organisatie in de VS en uiteindelijk zal ook ik ergens (onderaan) in de lijsten staan!
Het doel
Doel van de wedstrijd is zoveel mogelijk verbindingen met zoveel mogelijk verschillende landen én zoveel mogelijk verschillende zones. Het idee van de wereld verdeeld in zones is ergens ontstaan in de jaren ’30 van de vorige eeuw, het hoe en waarom is onduidelijk en niet meer te achterhalen.
Winnaar van de wedstrijd is degene met de meeste punten: verbindingen x zones x aantal landen waarmee verbinding is gemaakt.
De praktijk
Deze radioverbindingen zullen op een buitenstaander waarschijnlijk wat vreemd overkomen: het gaat zéér snel, heel kort én met hulp van de computer.
Je kunt twee dingen doen: je gaat roepen en maakt een korte verbinding met iedereen die voor je terugkomt. De beste manier als je een groot en sterk of een zeldzaam station bent. Ben je dat niet, dan kun je ook op zoek gaan naar die anderen die zitten te roepen. Mijn methode dus.
Dat werkt zó: ik draai over de band en hoor K1ABC die seint: “cq test k1abc test”. Vrij vertaald: “Aan allen, contest K1ABC contest”. Mijn logboekprogramma weet de tijd, de frequentie van de zender, mijn roepnaam etc. Ik druk op een functietoets en mijn zender seint (aangestuurd door de computer) mijn roepnaam: “pa3dat”. De Amerikaan reageert onmiddelijk: “pa3dat 599 5”. Vertaald: “Gehoord PA3DAT, ontvangstrapport 599, mijn zone is 5”. Ondertussen tik ik zijn roepnaam en zone in in mijn logprogramma. Dan druk ik weer op een functietoets en mijn programma seint: “599 14”. Dat betekent: “Jouw rapport is ook 599, mijn zone is 14”. Dat wordt door de Amerikaan bevestigd met “tu” (“To you”) waarna hij weer begint te roepen. Ik druk op “Enter” en de verbinding is opgenomen in mijn logboek, en ik zie mijn nieuwe score in punten, landen en zones. Op naar de volgende roepende! 🙂
Resultaten
Op zaterdag heb ik een paar uurtjes meegedaan, daarna zijn we met de camper naar vrienden in Friesland vertrokken. Zondagmiddag na 16.00 uur waren we weer thuis, toen heb ik nog meegedaan vóór en na het eten (vanaf 21.00 uur tot 00.30 uur). Uiteindelijk had ik 190 verbindingen. Zoals gebruikelijk veel Russen, (voormalig) oostblok en (35) Amerikanen.
Een paar meer bijzondere verbindingen: enkele Japanners en Brazilianen, Colombia, Turkije, Madeira, Kuweit, Marokko, Cyprus, Canarische Eilanden en nog wat eilandjes. Geen Australië of Nw-Zeeland, weinig Afrika. Daarvoor heb ik waarschijnlijk de meest gunstige tijdstippen op de middag gemist. Maar al met al blijft het een hele leuke en soms spannende bezigheid!
Zones: 3, 4, 5, 8, 9, 11, 14, 15, 16, 17, 18, 20, 21, 25, 33.
Geef een reactie