Maandag 22 juli 2013
Uitgeslapen, laat op weg, half 11… Verslag van Femma:
Vertrokken uit de veerboothaven van Oanes. Onderweg in Tau brood gekocht en sla en zalm. Een mooie route, afwisselend langs fjorden en bergmeren. Gereden via o.a. het Tysdalsvatvet naar Hjelmeland. Daar broodjes gegeten terwijl we wachten op de boot naar Nesvik (foto).
Ergens onderweg stoppen we even bij de inrit van een bospad, om op de kaart te kijken. Zien we verscholen tussen de bosjes een heel oud autootje staan! Vrijwel compleet stuk en verrot, maar toch een grappig ding. Zonde, dat ie zo staat weg te rotten.
We gaan verder, langs het Jøsenfjord en het Sandsfjord naar Røldal. Hier is een aardige camping die we nog kennen van een vorige keer. Omdat we op tijd zijn vinden we een mooi plekje.
We gaan lekker buiten koken, met het kooktoestel dat Aloys vorig jaar op mijn verjaardag in Porjus heeft gekocht. Eerst de gebakken aardappeltjes er op, daarna de zalm en dan de aardappeltjes nog even goed doorwarmen. Intussen maak ik de sla met ui, feta en tomaat. Vis moet zwemmen wordt vaak gezegd, dus… Gelukkig is de witte wijn nog niet op 😉
Alles smaakt heerlijk terwijl we buiten zitten met uitzicht op een (kleine) gletsjer. Na de afwas zet Aloys (PA3DAT) de antenne op, in Zweden doet Wietse PA3DDJ hetzelfde en zo kan tegen 21.00 uur een goede verbinding in de 40 meterband plaatsvinden. Daarna om 22.00 uur even bijpraten met Herman PD0HF in Denemarken en Joop PE1PUK en Joop PA3DXL in IJsselmuiden.
Voor 23.00 uur is alles weer opgeruimd, tijd om naar bed te gaan!
Vandaag gereden: 182km (totaal: 2131km.)
Dinsdag 23 juli 2013
Om half acht was ik (Aloys) onder de douche. Mooi op tijd, toen ik er weer uitkwam stonden de heren al in de rij! Op ons gemak ontbijten en even snel internetten (via de WiFi van de camping).
Het wordt al weer warm, onder een strakblauwe hemel. En de zonnepanelen hebben de zware accu van 220Ah inmiddels al weer 100% volgeladen. Dat is makkelijk verdiend, de stroom op deze camping kost maar liefst € 5,00 per dag!
We verlaten de camping richting noord, naar Odda aan het Sørfjord. Odda is een wat grotere plaats met een polikliniek waar ik naar mijn schouder wil laten kijken. Ik heb er nu al een week pijn aan, en kan er ’s nachts niet op liggen. Middenin de nacht er weer uit voor nóg een dosis pijnstillers begint te vervelen. En de verwachting dat het na een aantal dagen wel over zou gaan komt dus niet uit, het gaat niet over.
De polikliniek verwijst ons naar een artsenpost, die hebben middagpauze, als ze er weer zijn blijkt er maar één arts te zijn die al vol zit met afspraken. We worden doorverwezen naar een tweede artsenpost, als die ook vol zit mogen we na 15.00 uur terugkomen als “noodgeval”. De andere arts zit ook vol…
Het is inmiddels 13.00 uur geweest, we gaan boodschappen doen en daarna ons broodje eten aan het fjord. Een heerlijk plekje, mooi uitzicht op fjord, bergen en gletsjers. Nu ik dit schrijf is het 14.30 uur geweest, we gaan direct nog maar eens terug naar die artsenpost.
Het wordt niets met die artsen. We hadden het verkeerd begrepen: na 15.00 uur mochten we bellen met een verpleegkundige, die overlegt dan met de arts en dan word je na 18.00 uur teruggebeld. Daar gaan we niet op zitten wachten…
We slaan extra pijnstillers in bij de plaatselijke apotheek en verlaten Odda. We nemen de route langs de linkerkant van het fjord. Zo’n 30km verder zien we een mooi plekje om te overnachten. Het is een picknickplaats (rastplats) aan het fjord op een punt waar de weg door een tunnel loopt. Lekker rustig, geen autogeluiden aan je hoofd.
We parkeren naast een picknickset waaraan we een wijntje drinken, koken, eten én afwassen. Handig, ik ben gek op picknicksets! 😉
Jammer alleen dat ik pas ná de afwas en opruimen een foto maakte… De zendantenne staat al wel overeind.
Vandaag gereden: 93km (totaal: 2224km.)
Woensdag 24 juli 2013
Uitstekend geslapen! Op tijd erin, op tijd eruit. Het is nu half acht, ik zit achter de iPad en aan de koffie. Gewassen en aangekleed. Femma is zich aan het wassen, ik ga vast brood smeren. Lekker vroeg! 🙂
Rond 09.00 uur vertrokken voor een prachtige rit langs het fjord. Leuke dorpjes, hier en daar een geocache bij een oud kerkje. Een hele mooi route, zeker aan te bevelen.
Dit gebied kent heel veel fruitboeren, vooral kersen, aardbeien, appels en pruimen. Je hebt soms het gevoel dat je er dwars doorheen rijdt, al dat verse fruit. De smalle weg slingert mooi tussen fjord en steile bergwanden. Dat ze nog ruimte hebben kunnen vinden voor fruit!
Tussen de middag zitten we aan de koffie op een terrasje bij een jachthaventje, gerund door een Nederlander. Voor Nok 70 (ca. € 8,75) mag je er ook overnachten. We tanken water en legen het toilet, zo kunnen we er weer even tegen!
Niet veel later komen we bij de veerboot naar Skutevik over het Hardangerfjord. In de rij voor de veerboot eten we een boterham met wat van de verse aardbeien die we onderweg bij een stalletje hebben gekocht. Om half drie gaat de reis aan de andere kant van het fjord weer verder.
Ook dit deel van de route is erg de moeite waard. Fraaie uitzichten over het fjord, tunneltjes. Gecombineerd met het prachtige weer lijkt het alsof we langs Italiaanse bergmeren rijden, maar dan zonder al dat bijbehorende verkeer en de files…
Tegen het eind van de middag komt de dagelijkse vraag: waar gaan we overnachten? Twee jaar geleden kwamen we bij toeval in het dorpje Undredal, 100 inwoners en 500 geiten. Middenin het dorp een heel klein campingkje. Ik heb toen gezegd: “als we hier nog eens terugkomen, wil ik hier overnachten!”
Zo rijden we nog een 50km door in gezwinde vaart en eindigen in… Undredal.
Undredal is een dorpje aan het fjord in een steil zijdal van het fjord. Het dal is smal, de meeste huisjes staan langs de waterkant. Underdal heeft het kleinste stav-kerkje van Noorwegen. Ga je dieper het dal in, een kilometer of 6, dan loop je achterin dood op de hoge bergen. Volledig geïsoleerd van de buitenwereld was het dorp alleen bereikbaar over het water. Tot 1988…
Helemaal achterin het dal breekt een ploeg tunnelbouwers dwars door de rotsen en staan weer in het volle daglicht. In het Undredal. In de overliggende rotswand bouwt men weer verder aan nog eens een 11km(!) lange tunnel. Bovenin het Undredal ziet het langssnellende wegverkeer, tussen de twee tunnels, even het daglicht. Een afslag leidt over een 6km lang en smal weggetje naar het dorp. Undredal is na ruim 800 jaar via de weg verbonden met de rest van de wereld.
Geheel tegen onze verwachting in is het druk op de kleine camping: morgen begint het vierdaagse “geitenfestival” met veel muziek en dans.
We zien wel, als het niets is gaan we gewoon weer verder!
Vandaag gereden: 209km (totaal: 2433km.)
Donderdag 25 juli 2013
De zoveelste dag met heerlijk weer. Het kan maar niet op… Douchen, ontbijten en dan nog even in Undredal rondkijken. Wat foto’s maken. We blijven niet hier voor het geitenkaasfestival, we houden ons maar aan onze beperkte planning. Een paar plaatjes…
Tegen 11 uur rijden we het dal weer dieper in, omhoog, naar de E16. We zien onderweg de oude paadjes en onverharde weggetjes waarover de geitenkuddes zich eeuwenlang door het dal bewogen. De wilde rivier, die in het dorp in het fjord uitkomt. De levensader, zoet water.
Via de 7km lange tunnel naar het noorden verlaten we het dal, om het volgende dal binnen te rijden: Flam. Beroemd om zijn spoorlijntje waarmee je hoog de bergen in kunt. Een toeristische trekpleister: in het fjord voor het dorp dobbert een reusachtig flatgebouw, het cruiseschip Rotterdam van de Holland Amerika Lijn.
Via alweer een kilometerslange tunnel rijden we het volgende dal binnen waar het plaatsje Auerland aan het Auerlandfjord ligt. Auerland heeft een beroemde schoenenfabriek die de laatste eeuw honderden dorpsbewoners aan het werk heeft gehouden. De schoenen, die zowel door mannen als door vrouwen werden gedragen, exporteerde men tot in Canada en de VS aan toe! We doen er wat boodschappen, drinken een kop koffie en trekken van hieruit de bergen in.
Dat gaat tamelijk spectaculair. Een smalle weg, vaak niet breder dan een enkele rijstrook, slingert zich met haarspeldbochten omhoog langs de steile wanden van het fjord. Regelmatig zo’n 10 tot 15% klimmen, en dan weer een stukje achteruit om een bus (of één van de vele campers!) voorbij te laten.
Was het met de ‘oude’ camper flink zwoegen en werken, veelal in de eerste en tweede versnelling, deze nieuwe 3.0 Diesel met 160 pk gaat écht op zijn sloffen naar boven. Steile hellingen in de derde versnelling, en dan nog snelheid maken, hij draait er zijn hand niet voor om. Relaxed sturen in plaats van stressen! 🙂
Ik heb er een video van gemaakt, 30Mb, die zal ik uploaden naar YouTube!
Van het arctische landschap op 1300 meter hoogte, met veel restanten sneeuw en ijs, heb ik vrijwel geen foto’s. Toen het écht mooi werd brak er een donderend onweer los, de regen kwam met bakken uit de hemel en ik heb de camera niet meer gebruikt.
Aan de andere kant van de berg weer naar beneden, het plaatsje Laerdal. Amper voorbij Laerdal duiken we weer een kilometerslange tunnel in. Aan de andere kant wacht een veerboot, meteen erop en het fjord oversteken. Wanneer je van deze veerboot afrijdt, misschien 50 meter in het daglicht en hup: wéér een tunnel in! Voorlopig de laatste, bij Kaupanger komen we er weer uit.
We willen misschien nog eens gaan kijken bij de grote Nigardsbreen (gletsjer), dus we rijden richting Gaupne. Omdat het al wat later wordt, goed 17.00 uur, zoeken we een plekje voor de nacht. Het wordt de camping in Gaupne, een aardige plek om “vrij” te staan vinden we niet. Nou ja, de camping is ook prima, de zon schijnt weer volop en we kunnen buiten koken!
Morgen verder.
Vandaag gereden: 140km (totaal: 2573km.)
Vrijdag 26 juli 2013
Wel of niet naar de Nigardsbreen, that’s the question… Na douchen en ontbijten (mooie badkamers, met douche, toilet en wastafel) hakken we de knoop door. We rijden het doodlopende dal in naar de gletsjer (een kleine 40km heen én weer terug), drinken koffie onderweg, plukken wat bosbessen en wilde aardbeien en bekijken het nieuwe bezoekerscentrum bij de gletsjer. We vinden de geocache, eten een broodje en rijden weer terug.
Femma had bij nader inzien tóch graag een nachtje op de camping in Kaupanger gestaan. Een kleine zelfbedieningscamping aan het fjord, waar we vaker zijn geweest. We zijn er gisteren langs gekomen, op weg naar Gaupne. Het is een 40km terug, vanaf Gaupne, maar dat doen we dan maar…
We installeren ons op een mooi plekje dichtbij het water, halen hout voor een kampvuur vanavond en draaien de luifel uit. Het begint wel wat te betrekken, als we het nu maar droog houden (anders nemen we het hout gewoon mee voor een andere avond!)
We hebben lekker buiten zitten eten, maar de lucht betrok, de zon verdween en er kwam een stevige onweersbui opzetten. Snel het hout veilig opgeslagen in de auto, voor een andere keer! 😉
Pas tegen 22.00 uur was het weer droog. Ik heb nog even met de jongens in Kampen/IJsselmuiden zitten kletsen, daarna lekker op tijd naar bed.
Vandaag gereden: 120km (totaal: 2693km.)
Zaterdag 27 juli 2013
We hebben besloten om hier vandaag een dagje te blijven.
’s Morgens vroeg rustig ontbijten, opruimen, boodschapjes doen. Vers brood e.d. Als we terug zijn van de supermarkt is het al bijna tijd voor de lunch… Maar dat geeft niet want het is vakantie.
Aloys zet zijn antenne op want om 14.00 uur begint de IOTA-contest en hij wil wat verbindingen maken. Ik lees wat in een boek, enkele tijdschriften etc.
We koken buiten, een vage aardappel- met varkensvlees schotel waar we zelf wortels en doperwten en maïs aan toegevoegd hebben. Glaasje rode wijn erbij, ach. Het was wel eens spannender, dat avondeten, maar het smaakt goed.
Er is een behoorlijke voorraad hardhout op deze camping, dus rond een uur of acht ontsteken we ons eerste kampvuurtje. Niet om op te koken, deze keer, maar gewoon voor de gein.
Het vuurt brandt goed tot tegen 23.00 uur, dan kruipen we erin. Morgen richting Rondane, een Nationaal Park, waar we Wietse en Anja zullen ontmoeten. Een dagje eerder dan gepland.
Vandaag gereden: 10km (totaal: 2703km.)
Zondag 28 juli 2013
Op tijd op, we willen niet te laat vertrekken. Het is ongeveer 4 uur rijden naar de ontmoetingsplaats met Wietse en Anja, en als er onderweg nog een supermarkt open is, moeten we nog wat boodschappen hebben.
En dan gaat het omhoog. Een smalle, vaak steile oude weg, waarbij we zo nu en dan aan de kant moeten om een tegenligger te laten passeren. De laatste boerderijen voorbij klimmen we vanuit het smalle dal naar de weidse uitzichten. Geen bomen meer maar een kaal landschap, spoedig komen de eerste restanten van sneeuw van afgelopen winter in beeld.
Die sneeuw is nog niets vergeleken bij de gletsjers die we te zien krijgen als we boven zijn. Enorme wit met groene ijsmassa’s, die langzaam langs de steile bergwanden naar beneden zakken. Prachtig! Uiteraard vinden we een paar geocaches in dit arctische landschap.
Aan de andere kant van de berg gaat het op dezelfde manier naar beneden. Naar het plaatsje Lom, waar we een supermarkt vinden die op zondag open is. We kopen nog wat spullen voor de barbecue en gaan dan snel verder, richting Otta. Onderweg snijden we een stuk af door binnendoor te gaan naar over een nieuwe weg naar Dovre, aan de E6.
Vanuit Dovre gaat het weer omhoog, het Rondane Nationaal Park in. Spoedig hebben we contact met Wietse via de zender, in grote delen van het natuurgebied is geen GSM-dekking. De laatste kilometers, en dan komt hun lichtgrijze Mercedesbus in beeld.We overnachten hier samen, op een zogenaamde veldcamping in het park: een groot veld met enkel een paar droogtoiletten waar je mag overnachten tussen de loslopende schapen voor NOK 20, ongeveer € 2,50.
Een gezellige avond met kampvuur, barbecue en Franse en Italiaanse wijn. Onze bus dwars op het riviertje, zodat we uit de wind kunnen zitten. Een paar keer wat regenspetters kunnen onze avond niet bederven, we draaien gewoon het (kunststof) zonnescherm uit. (De foto is van de volgende ochtend, iedereen slaapt nog…)
