Een verslag van Femma, oorspronkelijk geplaatst op femma.web-log.nl in mei 2006.
Voorjaarsvakantie Mei 2006 – Engeland
We hoorden van mijn schoonzus dat je via Duinkerken zo goedkoop naar Engeland over kan met de boot. Aangezien we hier al vaker over gedacht hebben, moet het er nu maar eens van komen. Aloys heeft gebeld: een retour met onze camper plus 2 personen kost 98 Euro. De knoop wordt doorgehakt: laten we het maar proberen!
vrijdag 28 april 2006
Vandaag inpakken en vertrek, we gaan naar Belgie. We kennen een aardig klein campinkje in Ieper, daar staan we mooi en dan is het morgen nog maar 50 kilometer. Om 12 uur vertrekken we, inschepen moet 5 kwartier van tevoren. Nou, ik heb er wel zin in.
zaterdag 29 april 2006
Een dag die begon met de nodige stress. Eerst op de camping in Ieper, de douches die alleen maar (erg) koud water gaven. Een groot deel van de campinggasten was “not-amused”, zoals de Engelsen dat noemen… Daarna op weg naar Duinkerken. We hadden geen exact adres, wel TomTom. Maar toch kwam het niet goed, waardoor we te laat aankwamen bij de Car-ferries. Half 12 ipv kwart voor 11. Gelukkig gaf dat geen probleem, er waren nog genoeg wachtenden voor ons.
Aan boord van het schip moet je de auto verlaten en zijn we aan dek gaan kijken.
Ik kreeg zin iets te eten, dus gingen we eens kijken in het restaurant. De aantrekkingskracht van de gerechten vond ik omgekeerd evenredig met de prijzen. We informeerden naar de soep van de dag:bloemkoolsoep. Ik wist niet dat het bestond. Gelukkig was de smaak iets beter dan de reuk.
Om 13.00 uur zou er een verbinding worden gemaakt met een heel oude kennis, Lex PE1CVJ, ook zendamateur, die op vlak na ons vertrok uit de haven van Calais met dezelfde bestemming: Dover Na diverse pogingen hebben we uiteindelijk de moed opgegeven, het is niet gelukt. Later bleek Lex, die te vroeg in Calais aankwam, een boot eerder te hebben genomen.
Om ca 13.00 uur Engelse tijd (de klok een uur teruggezet) verlaten we de boot en moet er links gereden worden. Dat is eerst wel behoorlijk wennen. In Folkestone gestopt voor een pauze, en kort daarachter een grote Engelse supermarkt gevonden. Omdat het maandag een feestdag is komen er 2 zondagen achter elkaar, daarom struinen we daar maar even doorheen.
We rijden langs de kust en komen onderweg een langs een camping. Overnachten kost hier 25 Pond (omgerekend ruim 80 gulden) We zijn natuurlijk wel gewaarschuwd, maar toch schrikken we hiervan. Het eind van het liedje is dat we tegen 19.00 uur in Brighton op een camping gaan staan die 27 Pond kost mede ivm de feestdag maandag.
zondag 30 april 2006
Vanmorgen eerst op onze super-de-luxe camping gedouched. Daarna inpakken en wegwezen. We besluiten landinwaarts te rijden omdat we Stonehenge willen bekijken. Dat is vanaf de kust niet zo vreselijk ver. We kiezen voor een route langs/door de South Downs, het Engelse platteland. Ook bekend als Jane Austen-land. Een mooie route, en redelijk op tijd komen we aan bij Stonehenge.
Dat kun je van binnen of van buiten het hek bekijken. Het verschil is dat binnen het hek 13 Pond = ca 19,50 Euro = ruim 42 gulden voor 2 personen kost. Dat wordt ons wel wat te gek en we hebben het snel gezien (cultuurbarbaren?).
We besluiten om op zoek te gaan naar een camping. In de camper heb ik een oud boekje (van de ANWB) met kleine campings in Europa. Hierin vinden we een camping niet ver van Stonehenge: Hillcrest. Eigenlijk vinden we het per toeval. De eigenaresse heeft de wegwijzers weggehaald omdat ze nog niet al het schilderwerk klaar heeft. Maar wij mogen er gelukkig gewoon staan.
Er ligt een klein dorpje in de buurt, je kan er lopend heen. Dat doen we, en we nemen eerst een echte Engelse (half) pint Bitter! Ook besluiten we er te blijven eten in een van de 3 pubs.
Daarna lopen we terug naar de camper en maken nog wat koffie.
De camping heet Hillcrest en ligt aan de weg van Salisbury naar Southampton, de A38. Vanuit Salisbury ca. 10 kilometer tot aan een benzinepomp en stoplichtkruising. Dan na ca. 2 km aan de linkerkant, een onopvallende inrit. Vanaf de camping naar het dorp Whiteparish is ca 10 tot 15 min. lopen. Er zijn 3 pubs, je kan heel lekker eten in de grootste van de drie, de Whiteparish Lantern.
De aangename dingen en de minder aangename!
maandag 1 mei 2006
Na een nacht met regen begint de dag met een zonnetje. Het is wel dun, maar toch. In heel Engeland is het vandaag een feestdag: Bank Holiday. We hebben geen flauw idee wat dat kan zijn, maar veel mensen zijn dan vrij. Omdat we gewaarschuwd waren en dit ook wel vermoedden (in Duitsland en Engeland is dit ook een feestdag, maar dan is het de Dag van de Arbeid) waren we er wel op voorbereid. We besluiten de weg Oostwaarts te vervolgens langs de kust. Aloys had gelezen dat Abbotsbury een leuk plaatsje was, dus die kant gaan we op. Dat brengt ons dwars door het New Forest naar de kust.
Daar aangekomen bleek het inderdaad een leuk plaatsje te zijn en omdat het een feestdag was, was er van alles te doen. We hebben het Meiboomdansen bekeken, het plaatselijke kerkje en een tentoonstelling over het dorpje. Er werd geld ingezameld, en je kon tegen betaling een ritje maken op een trike. Koffie gedronken in een soort Grootmoeders huiskamer. Allemaal erg kneuterig maar de zon scheen en we hadden vakantie.
We vervolgden onze route naar Lyme Regis waar je naar men zegt enorme fossielen kunt vinden. Maar nu waren er ernstige wegwerkzaamheden lang de boulevard. Het was er wel gezellig druk met leuke winkeltjes waaronder een geweldig leuke winkel met antiek en rariteiten. Bijna wat gekocht…
Voor de Fish & Chips waren we te laat dus we moesten zelf koken. Aardige camping gevonden net buiten Lyme Regis aan de weg naar Exeter (wegnr. 3052) voor 8 Pond excl. stroom.
dinsdag 2 mei 2006
De dag begint met Engels weer: bewolkt, 8 graden en een behoorlijke wind zo aan de kust. We rijden eerst naar Exeter omdat ik het wel leuk vindt om in Engeland te winkelen en dit zo’n beetje de enige grote plaats is waar we komen. Maar we vertrekken er weer met lege handen: er is niets voor mij bij en winkelen met een man is toch anders (als je begrijpt wat ik bedoel…)
We rijden naar Dartmoor, het weer klaart op al blijft het fris. We steken het Dartmoor dwars over, een hele mooie omgeving. Ruig en leeg, het doet ons wel wat denken aan de Hardanger Vidda in Noorwegen.
We besluiten door te rijden tot aan Lydford. Daar vinden we een aardig klein campinkje en we wandelen naar de plaatselijke Inn: The Castle Inn naast de ruïne van The Old Castle. Ze hebben daar en goede kok waarmee ze een Award hebben gewonnen. Ik besluit iets Engels te bestellen: lamskoteletjes met mintsauce. Heerlijk! Met ronde buikjes (dat waren ze toch al enigszins) wandelen we terug naar de camping: 10 minuten hooguit.
woensdag 3 mei 2006
‘s Morgens schijnt eindelijk de zon. Van de weeromstuit zijn we vroeg wakker. Nog geen zin in ontbijt, we gaan op stap. Er moet een Gorge (kloof) zijn in Lydford, die willen we zien. Het is in de richting van the Old Castle en de Inn. Daar aangekomen blijkt a. het spul pas om 10.00 uur open te gaan, wij staan er om half 9. b. “even” gaan kijken is er niet bij, de totale route is ongeveer 1,5 kilometer lang inclusief de waterval en c. de toegangsprijs is bijna 5 Pond = 7,5 Euro of ruim 16,50 gulden x 2 = 33 gulden! Oftewel: we maken rechtsomkeert en bekijken op de terugweg the Old Castle en het plaatselijke kerkje.
Na een snel ontbijtje gaan we verder. We hebben gisteravond besloten om het oorspronkelijke plan, om door te rijden tot aan Lands End, te laten vallen omdat dat te veel druk op de vakantie legt. Hierdoor ontstaat meer ruimte in het reisprogramma en besluiten we nog eens op ons gemak rond te kijken op het Dartmoor. We rijden via het plaatsje Chagford waar ik bij de plaatselijke “Winkel van Sinkel” een echte Engelse (opvouwbare) regenhoed koop. En we drinken koffie op een terrasje buiten in de zon, zoals dat hoort op vakanties.
In Postbridge bekijken we de “Clapperbridge” uit de Middeleeuwen en we kopen daar een ansichtkaart en Engelse Pastries voor de lunch.
We verlaten Dartmoor via Plymouth waar we tanken voor bijna 1 Pond (97,5 Pence) per liter. In Plymouth gaan we met de veerboot over, geld voor de overtocht wordt niet opgehaald? Soms zit het tegen, soms zit het mee!
We zijn op weg naar een kleine camping in Polruan, aanbevolen door buurman/collega Jan-Willem. Aloys wil zoals gewoonlijk via een binnenweg, “een mooie route” langs de kust. Dat valt tegen: er is op die weg maar ruimte voor 1 auto met links en rechts hoge aarden wallen dus geen uitzicht en regelmatig uitwijkplaatsen om je tegenligger er langs te laten. Hierdoor ligt de gemiddelde snelheid op ca 30 km per uur en dan ben je nog wel even onderweg.
De camping is klein en keurig onderhouden door een zeer vriendelijk echtpaar. Helaas komt er mist vanuit zee landinwaarts waardoor het zicht nu wordt beperkt. Na het eten gaan we nog even kijken langs het kustpad en lopen dit voor een deel af richting Polruan. Maar omdat ik voor donker terug wil zijn gaan we toch maar via dezelfde weg terug i.p.v. in het donker over de kliffen te struinen, dat lijkt me niks.
donderdag 4 mei 2006
De weersverwachting voor vandaag is 25 graden. We gaan eerst kijken in Polperro. De snelste route is dus niet door de binnenlanden. Polperro is een alleraardigst, zeer fraai en zomers drukbezocht vissersplaatsje. Gelukkig zijn we er vroeg en is het nog rustig.
We wandelen wat en maken foto’s, drinken koffie in een oude scheve pub, en kopen Fudge en Short Bread voor de mensen thuis en pasties voor onszelf voor de lunch.
Dan gaan we richting Bodwin Moore waar de Jamaica Inn moet staan, naar het boek van Daphne Du Maurier. Klopt, het staat er inderdaad. Flink uitgebouwd en klaar om bussenvol toeristen te ontvangen. Wij zijn er snel weer weg.
We zetten de neus weer Oostwaarts en trachten onderweg een wijnboer te vinden. Daar kun je in Frankrijk zo fijn wijn proeven en meestal ook goed overnachten. Maar in Engeland is het prut, we hebben er eindelijk een gevonden maar die is alleen maar open van vrijdag tot maandag. Vandaag is donderdag en we worden min of meer weggekeken. Nou dan niet. We besluiten dan nog maar even door te rijden naar de camping onder Salisbury, Hillcrest. We zijn er wat aan de late kant maar de ontvangst is prima en de plek ook.
Een quiz-vraagje: hoeveel sloten zitten er op dit hek, en zit dit hek nu wel of niet op slot??
vrijdag 5 mei 2006
We verlaten de leukste camping van Zuid-Engeland. De zon schijnt al volop en het belooft opnieuw een stralende dag te worden. We rijden opnieuw dwars door de South Downs via een toeristische route. Ergens onderweg in een aardig plaatsje zijn we gestopt om wat winkels te bekijken en eventueel wat inkopen te doen.
Tegen half 5 komen we aan bij een wijnboer. Deze is nog open, tot 5 uur dus opschieten! We proeven en kopen wat witte wijn, min of meer als curiositeit. De dame in de winkel is alleraardigst, de prijs best pittig ca 6,50 Pond. Zij weet als antwoord op onze vraag een kleine camping in de buurt, aan de Crazy Lane. Het is eigenlijk een caravanpark (bedoeld voor sta-caravans) maar voor 1 nacht vinden we dat niet zo erg omdat je van daaruit kopend naar het dorp kan waar we wat willen eten.
Voordat we naar het dorp gaan zitten we nog even buiten in de zon. Er komt een sms-je binnen van Lex Pe1CVJ. Aloys doet de zender aan, draait over de frequenties en warempel, het lukt. Het wordt een prima verbinding via de repeater van Hastings. We worden gewaar dat hij die middag ook bij een wijnboer is geweest die maar kort bij ons vandaan was. Lex en zijn gezin gaan ook zaterdagmiddag terug vanaf Dover en we zullen het dan nog eens proberen.
Dan lopen we richting het dorp en schuiven aan in “the Queens Head” waar een van de locals mij zijn laatste mop vertelt. Op mijn reactie dat ik er als buitenlanders niets van kan volgen antwoordt hij dat hij het toch leuk vond om met mij/tegen mij gesproken te hebben. Alle Engelsen die we deze vakantie ontmoet hebben zijn trouwens vreselijk aardig en erg behulpzaam. Zodra je met een kaart voor je neus zit moet je verdacht zijn op de vraag: are you lost? Volgens mij vinden ze buitenlanders vreselijk leuk. Ik heb ook heel Engels (lamsvlees gebraden in rodewijnsaus) en lekker gegeten.
zaterdag 6 mei 2006
De laatste dag alweer. De dame van de wijngaard had ons gewaarschuwd voor een wegomlegging bij Rye. Gelukkig is het zaterdag en we zijn vroeg, en we zijn er snel voorbij. Vlak voor Dover zit een hele grote supermarkt en daar gaan we tanken en nog wat inkopen doen. Dan richting de boot en dan horen we via de zender Lex weer roepen naar ons. Zijn boot zal ca een half uur eerder vertrekken en hij staat in rij 9, wij in rij 2.
Met de portofoon in de hand gaat Aloys op zoek, en na 30 jaar kunnen ze elkaar de hand schudden. Dat je dat nou in Engeland gebeurt, vreemd toch? Maar wel leuk.
Het weer is veel minder goed en lijkt wel steeds slechter te worden. Onderweg op zee is het mistig en beperkt zicht. Aan de andere kant in Duinkerken lijkt het eerst niet veel beter, maar als we wat verder landinwaarts komen blijkt het aan “onze” kant veel beter weer te zijn. Jammer voor Herman en Eugeni, die komen morgen pas terug. Uit hun sms bericht blijkt zelfs dat ze daar in de regen zitten.
We zijn van plan om na Antwerpen af te zwaaien richting Wijk en Aalburg, maar bakker Gerard neemt de telefoon niet op en lijkt dus niet thuis te zijn. Nou ja, dat wordt dan een andere keer. We rijden door naar Kampen en zijn rond 21.00 uur thuis.
