Moeder overleden

Toch nog onverwacht snel is afgelopen dinsdag, in het ziekenhuis in Zwolle, mijn schoonmoeder, Femma’s moeder, overleden.
Donderdag 25 februari, vlak voor onze vakantie, waren we nog een dagje met haar op stap, eind februari vierden we haar 80e verjaardag en nu is ze er opeens niet meer. Dagen van verdriet, bezinning, maar ook goede herinneringen ophalen met je naasten.
Dinsdag 31 mei is de uitvaart, in Zwolle.

Het ging het laatste jaar moeizaam. Meerdere ziekenhuisopnames, problemen met het hart. Als gevolg van hartfalen en -onderzoek laten de nieren het afweten. Moeder kiest zélf voor nierdialyse in februari. De nieren komen weer op gang. Door de hartproblemen gaat het lichaam vocht vasthouden. Er wordt veel gezwachteld, weer een ziekenhuisopname in april.

Met Hemelvaart, donderdag 5 mei, is moeder weer thuis. Niet voor lang echter. Op zondag 22 mei besluit de huisarts, vanwege ernstige hartritmestoornissen, moeder weer op te nemen. De situatie blijkt kritiek. We brengen samen met familie de nacht door in het ziekenhuis. Er moet een moeilijke beslissing genomen worden: een zware ingreep met kleine kans op succes (lees: enige levensverlenging) of niet. In het laatste geval zou het een kwestie zijn van dagen/weken. Moeder wilde nog zo graag, maar maakt toch zélf de keuze: geen zware ingreep meer. Ze is moe, erg moe geeft ze herhaaldelijk aan. Het is goed zo.

Mijn zwager Eef (Femma’s broer) en schoonzus Geertje besluiten deze nacht te waken. Wij slapen zelf in onze camper, op het parkeerterrein van het ziekenhuis. De volgende ochtend heeft moeder zowaar een echte opleving: ze is goedgemutst. Ze wil een paar keer rechtop zitten, dwars op het bed, de benen bungelend over de rand. De dokter komt met folders van het Hospice Zwolle. We bespreken de mogelijkheid samen.

Maar de hartritmestoornissen komen terug, aan het begin van de middag. Het hart begint het dan tóch op te geven, zo krijgen we achteraf van de specialist uitgelegd. Om 14.45 uur een kritiek moment, in het gebouw aanwezige familieleden worden snel opgetrommeld. Het moment gaat voorbij, alles weer rustig. Tot 17.40 uur, dan begint het hart te haperen. Rond 17.55 uur is moeder, moegestreden maar zonder pijn of benauwdheid en in het bijzijn van haar naasten, ingeslapen.

Dinsdag 31 mei 2016
De Powerpoint-presentatie die Femma deed tijdens de uitvaartplechtigheid is hier als PDF-bestand te downloaden.

 
Ter nagedachtenis wil ik hier nog een paar mooie foto’s van moeder plaatsen.