Meer foto’s in Femma’s fotoblog.[clear]
Maandag 16 september 2019
We gaan weer verder! Tegen tienen rijden we de camping af, op weg naar Glen Coe. Glen Coe is een woeste vulkaanvallei waar we doorheen moeten op weg naar het zuiden. We bezoeken er ook nog het bezoekerscentrum van de National Trust, voor we verder gaan richting Inverarnan.
Net buiten Inverarnan en vlakbij het Loch Lomond ligt langs de weg een eeuwenoude herberg, de Drovers Inn. In deze fantastische ‘ouwe tent’ kwamen we 10 jaar geleden bij toeval terecht. We hebben er toen uitstekend gegeten, dat willen we nog wel eens overdoen!
Er was volop keuze en we hebben er heerlijk gegeten. We kunnen het aanbevelen, hieronder nog enkele foto’s van het interieur. Ze staan bekend om de vele opgezette dieren, er staat zelfs een bruine beer in de hal…
De pauze tussen 12 en 14 is weer voorbij, verder langs Loch Lomond. We kiezen een route die leidt naar het Crinan Canal dat een deel van het Schiereiland ten noorden van Kintyre doorsnijdt. Mooie route maar wanneer we, aangekomen bij het kanaal, nog eens op de kaart kijken was dit toch niet zó handig… Om verder zuidwaarts te kunnen moeten we minstens 3 veerverbindingen nemen.
We blijven overnachten bij het kanaal, bij de schutsluizen 9 en 10, maar morgen gaan we terug en met een omwegje naar Hill House, 125 km hier vandaan. Een bezoek aan Hill House: Arts & Craft, Art Nouveau, Jugendstil, dat belooft wat! 🙂
Vandaag gereden: 210 km, totaal 1471 km. Overnachting gratis.[clear]
Dinsdag 17 september 2019
Na een uitstekende nachtrust en dito ontbijt doen we eerst een geocache aan de overkant van het kanaal. Die is snel gevonden, dus we kunnen gaan. Eerst nog even verder langs het kanaal, een kijkje nemen aan zee, waar dit kanaal eindigt.
Dat is leuker dan verwacht!
Aan het eind van het kanaal ligt het dorpje Crinan, waar het kanaal naar is vernoemd. Het is zo’n prachtige, zonnige ochtend en het kanaal, de sluis en de schepen nodigen uit tot een wandeling en een terrasje. We kijken er op ons gemak rond, maken de nodige foto’s, drinken een espresso en een americano en wanneer we weer in de auto stappen om verder te gaan is het al 12 uur geweest.
Maar het was zéker de moeite waard!
We gaan een heel stuk dezelfde route terug. Onderweg bij de Crarae Garden, tuinen van de National Trust, parkeren we voor de lunch. We nemen vervolgens de kortste weg terug naar Loch Lomond, daarna verder naar Hill House.
Hill House is een Art Nouveau villa uit 1904, van de bekende Schotse architect Charles Rennie Mackintosh. Zoals dat heet in het Duits: een gesamtkunstwerk; de architect ontwierp huis én inrichting, compleet met meubilair. En het is werkelijk prachtig!
Echter, de architect had meer oog voor design dan voor bouwkundige kwaliteit. De gebruikte combinatie van zandsteen, afgedekt met cement blijkt niet duurzaam: de muren nemen vocht op en beginnen langzaam te verkruimelen.
Drastische maatregelen zijn nodig om dit belangrijke kunstwerk voor totaal verval te behoeden. Daarvoor is een hightech-tienjarenplan gemaakt: begonnen is met het aanbrengen van een stalen constructie om de villa heen met een dak erboven, zodat het huis droog staat en de eerste jaren geleidelijk kan drogen. In deze constructie zijn trappen en niveaus aangebracht zodat je als bezoeker om en over het gebouw kunt wandelen. Heel bijzonder!
En dan naar binnen! Wie van Art Nouveau/Jugendstil houdt kan hier zijn hart ophalen. De gangen, de lambrisering, de plafonds, de deuren, de meubels, de staande en hangende lampen, inbouwkasten, openhaardpartijen, werkelijk álles is even mooi en bijzonder vormgegeven. Ik hoop dat het een beetje spreekt uit de foto’s.
Na ons bezoek rijden we nog 16km verder, langs Loch Clyde. Daar vinden we een overnachtingsplaats onderaan de rotsen van Dumbarton Castle. Naast de (Franse) camper van een Australisch stel, die al een half jaar door Europa onderweg zijn.
Vandaag gereden: 123 km, totaal 1594 km. Overnachting gratis.
Woensdag 18 september 2019
Vandaag willen we een bezoek brengen aan Glasgow, slechts zo’n 20 km hier vandaan. In Glasgow staan meer gebouwen van Mackintosh.
We nemen een kijkje bij de Mackintosh Church (officieel de Queen’s Cross Church), de beroemde Glasgow School of Art (die helaas in 2018 is afgebrand), de voormalige basisschool nu Scotland Street School Museum en het House for an Art Lover.
De kerk was snel gevonden en we konden letterlijk om de hoek parkeren. Helaas op slot, maar ook aan de buitenkant zijn de nodige stijlelementen te herkennen. Het herinnert ons aan een bijzondere jugendstil kerk op het terrein van een grote psychiatrische instelling in Wenen.
Vervolgens de binnenstad in, maar dat wordt geen succes. De straten rond de afgebrande School of Art zijn afgesloten en het gehele gebouw staat in de steigers. Lichtpuntje is dat het weer hersteld zal gaan worden. Dus door naar het Scotland Street School Museum.
Een indrukwekkend gebouw met 2 torens; links het trappenhuis voor meisjes, rechts dat voor jongens. Wij kwamen voor het gebouw, de architectuur. Maar we wandelden meteen maar even door enkele eeuwen Brits lager onderwijs.
Het laatste onderdeel, House for an Art Lover, is een villa in een buitenwijk van Glasgow. Een ontwerp van Mackintosh op papier als inzending voor een internationale wedstrijd begin 20e eeuw. Recent, in de jaren ’90, heeft een groep architecten het voor elkaar gekregen dit bouwplan alsnog uit te voeren! Het was klaar in 1996. Helaas was het vandaag, vanwege een ‘private event’, niet geopend voor publiek.
Na dit laatsgte onderdeel hebben we Glasgow achter ons gelaten, op weg naar een alleraardigste boer met camperplaatsen in de buurt van Lanark. Onderweg nog even inkopen doen voor een paar dagen bij een supermarkt, dan door naar de camperplaats. Het blijkt een uitstekende overnachtingsplek met stroom, water en de mogelijkheid het toilet te legen.
Vandaag gereden: 91 km, totaal 1685 km. Overnachting £ 10.
Donderdag 19 september 2019
Vanochtend voor het ontbijt eerst een mooie wandeling gedaan. Je kunt hier langs een helling en een schapenweide naar beneden, het dal in. Daar staat een fantastisch, van oorsprong 13e eeuws kasteel met 100Ha grond (dat is een vierkante kilometer!) wat alleen te zien is op Google satellite: het staat niet op ‘maps’, de kaart.
Je komt dan op verboden terrein, maar onze boer heeft recht van overpad. Aan het begin van die oprijlaan, die kant moeten we uit, zit namelijk nog een hek. Maar sensors langs de weg zorgen ervoor dat het hek automatisch voor ons opengaat! Camera’s houden ons in de gaten… 🙂
Maar goed, de watertanks weer vol, toilet leeg, we kunnen er weer tegen! Wanneer we de camperplaats verlaten is het al 12 uur geweest..
Een reisdag: we gaan binnendoor naar de M74, de snelweg naar het zuiden. We passeren Lockerbie en Gretna Green en rijden Schotland uit, noord-Engeland in. Ter hoogte van Penrith verlaten we de snelweg en gaan de Yorkshire Dales in.
Onze bestemming: de eeuwenoude Tan Hill Inn, de hoogstgelegen herberg van Engeland, in een totaal verlaten, desolaat landschap. We waren er eerder, op 7 augustus 2009.
We zijn er al vroeg, kwart over drie. Een goed plekje voor de camper, opzij van de Inn met weids uitzicht. Hier willen vanavond ook eten!
Een uurtje later komen Collin en Christine, een stel uit Glasgow, naast ons staan met hun camper. We raken aan de praat, zij hebben tips, we besluiten samen te gaan eten. Het wordt een gezellige avond die we afsluiten met een kleine whisky-proeverij in de camper van Collin en Christine.
Vandaag gereden: 211 km, totaal 1896 km. Overnachting £ 10.
Vrijdag 20 september 2019
We zijn vroeg op, rond 7 uur, en ik ga als eerste naar de douche/toilet opzij van de Inn. Speciaal voor de camperaars en tentkampeerders, want die staan er ook nog. Na mij gaat Femma, en zo zijn we mooi voor de drukte uit want er is maar één gecombineerde douche/toiletruimte.
Vervolgens doen we, weer voor het ontbijt, een kleine wandeling mét een geocache. Die cache vinden we snel, ondanks de vele verstopplekken onder de rotsblokken. We zien veel korhoenders, in het Engels Black Grouse, net als de whisky van die naam. Ze maken grappige geluiden!
Na het ontbijt nemen we afscheid van Collin en Christine en we vertrekken, met hun tips, richting Lakedistrict. Maar eerst naar het kaasdorpje Hawes in de Dales, niet ver van de Tan Hill Inn.
Onderweg komen we langs de Buttertubs, meer dan 20m diepe gaten in het onderliggende kalkgesteente. Een bijzonder geologisch fenomeen dat we al gezien hebben in 2009. Toch nog even kijken en een foto!
Hawes blijkt een aardig plaatsje met een bekende (en zeer toeristische) kaasfabriek. Het is prachtig weer en we wandelen het dorp een keer op en neer voor we een terrasje kiezen voor de koffie. Bij de kaasfabriek slaan we 6 verschillende streekkaasjes in, voor de komende avonden! 🙂
Verder richting Lakedistrict. Mooi: bergen, diepe dalen, meren. Doet denken aan Noorwegen, of de Alpen. Minder mooi: we vinden geen overnachtingsplaats. Populaire streek, het is vrijdagmiddag en erg mooi weer. Druk dus! Zo rijden we door het Lake District en bij de ‘uitgang’ vinden we rond 18.00 uur een overnachtingsplaats van Britstops.
Vandaag gereden: 184 km, totaal 2080 km, overnachting gratis.
Zaterdag 21 september 2019
Na enig zoeken op internet vinden we een camping die nog een plekje heeft voor het weekend. Het plaatsje heet Wigglesworth en ligt niet ver ten zuidoosten van ons. We willen namelijk 2 dagen blijven staan om wat achterstallige internetzaken te regelen én om mee te doen aan de Scandinavian Activity Contest, de jaarlijkse radiowedstrijd van Scandinavië tegen de rest van de wereld.
Aangekomen in Wigglesworth, rond 11.30 uur, blijkt het wel een heel kleine (boeren)camping te zijn. Hoogstens 10 plaatsen waarvan 3 bezet. Maar het heeft alle voorzieningen inclusief een heerlijke douche en elektriciteit, dus we doen het er mee.
We gaan aan de stroom en ik zet de antenne op (5 minuten werk). Laptop en kortegolfzender installeren en om 12.00 GMT, 13.00 uur lokale tijd, begint de wedstrijd. Ik doe telegrafie (morse) met oortjes in, dus Femma kan rustig een boek lezen.
Vandaag gereden: 62 km, totaal 2142 km, overnachting £ 22.[clear]
Zondag 22 september 2019
Goed geslapen, op tijd op, lekker douchen en ontbijt. Het regent pijpestelen. Ik ga nog een paar uurtjes verder met de contest, die duurt tot 13.00 uur vanmiddag. Uiteindelijk heb ik meer dan 100 verbindingen gemaakt met de volgende Scandinavische landen: Denemarken, Zweden, Noorwegen, Finland, de Alandseilanden en Market Reef. Gehoord, maar niet gelukt: Faeröer, Shetlandeilanden, IJsland en Groenland. Volgend jaar beter… 🙂
Na de lunch doen we een wandeling door de omgeving. Het is een tijdje droog, we hebben de parapluies niet nodig. Geen geocaches hier, wel een oude pub bij terugkomst in het dorp. Daar drinken we koffie, dan terug naar de camper. Blog bijwerken, en kijken waar we morgen heen gaan!
Vandaag gereden: 0 km, totaal 2142 km, overnachting £ 22.
Het kaartje laat zien hoe we de afgelopen week zijn gereden.
