Maandag 7 mei 2018
Vandaag blijven we een dagje op deze camping. Mooi weer, mooi plekje, uitstekend sanitair, prachtig zwembad.
Zwembad ja, vandaag voor het eerst weer in gebruik. Watertemperatuur 12 graden, dat slaan we nog maar even over! 🙂
We hebben nog wel wat boodschappen nodig, dus we gaan direct aan de wandel, richting dorp. Verder een klein wasje, een paar radioverbindingen, van die dingen. De verbinding met vrienden in Kampen gisteravond ging erg goed, vanavond nog eens proberen.
Terug van de winkel, warm, met boodschappen de berg weer op, lonkt toch dat zwembad. Met zo’n prul van een Chinees digitaal metertje spoed ik mij erheen. Het ’touwtje’ met de sensor eraan laat ik in het water zakken. Dan even afwachten, de spanning stijgt… 19,6°C. Niet veel, maar wel genoeg: zwemmen!
Vandaag gereden: 0km, totaal 2174km. Overnachting € 16,10.
Lekker geslapen, ontbeten, nog een keertje gedoucht. Dan watertankje vullen, toilet legen. Zo wordt het toch nog tegen 11 uur wanneer we vertrekken in de richting van de Pyreneeën.
Het heeft de hele nacht geregend en ook nu is het nog niet droog. Zwaar bewolkt, de Pyreneeën zitten nog in de wolken. Het water in de rivier waar we langs rijden staat hoog en stroomt wild.
De weg blijft verrassend lang vlak verlopen, door een dal rijden we de bergen in. Wel een mooie route, veel kleine oude dorpjes onderweg.
Om kwart voor twaalf passeren we de Spaanse grens. Spanje, leuk! Het eerstvolgende dorp heeft een veel te grote supermarkt, de parkeerplaats vol met Franse auto’s. Femma gaat even kijken maar is snel terug; voornamelijk goedkope drank. Dat kopen we wel in Andorra! 🙂
De binnenweg naar Andorra valt gelukkig wel mee: zo’n 100km over een kriegelig klein weggetje door de bergen. We passeren een paar skigebieden, een pashoogte op ruim 2000m en eentje op 1700m en we zien veel sneeuw. Verder is het heel rustig op de weg.
Om 17.10uur draaien we de parkeerplaats voor campers op in San Julià de Lorià in Andorra. Vreemde plek, met die rode vakken, maar goed genoeg voor een nachtje. Morgen een kijkje nemen in de hoofdstad. En eh… de diesel kost hier niet tussen de € 1,39 en € 1,55 per liter, zoals in Frankrijk. Hier kost ie € 1,02!
Vandaag gereden: 210km, totaal 2384km. Overnachting € 3,00.
Woensdag 9 mei 2018Voor we het plaatsje San Julià de Lorià verlaten wandelen we nog even door de oude binnenstad. Ook omdat daar nog een geocache is verstopt. Het stadje stelt niet veel voor; een paar smalle oude straatjes en een hoofdstraat. Een eeuwenoude watervoorziening is de belangrijkste bezienswaardigheid, zie de foto.
De cache vinden we (uiteraard) en daarna drinken we nog een kop koffie in de hoofdstraat. We verbazen ons over de ouderwetse prijzen: € 0,95 voor een espresso, € 1,15 voor koffie met melk! Waar vind je dat nog?
We tanken diesel, € 0,40 goedkoper dan ‘normaal’, en rijden door naar een supermarkt in de hoofdstad. Dat is geen succes: supermarkten in Andorra zijn vooral ingesteld op de verkoop van (sterke) drank, sigaretten en vrij dure regionale producten als kaas, worst en chocolade. We gaan Andorra weer verlaten aan de noordkant, Frankrijk weer in.
We nemen de weg richting Foix en slaan onderweg af naar het kasteel Montségur. Rond 1200 gebouwd door de Katharen op de ruïnes van een nóg ouder kasteel. Halverwege de 13e eeuw verwoest, zodat je nu nog de ruïnes kunt bezichtigen van het kasteel dat daarna op die plek werd gebouwd. Een bijzondere heuveltop, zie foto.
We gaan niet helemaal naar boven, een lange en moeizame klim. We bekijken de ruïne vanuit het dal :). We vervolgen onze route langs de D117 richting Perpignan, de bestemming is een wijnboer in Maury.
Om goed 5 uur rijden we het erf van de wijnboer op. Niemand thuis, we zoeken een mooi plekje en halen onze grill te voorschijn. We gaan weer eens wat vlees en groentes grillen, glaasje wij erbij, lekker! En voor ik het vergeet: het was de hele dag mooi weer.
Aanvulling: ’s avonds nog even wijnproeven bij de boer!
Vandaag gereden: 215km, totaal 2599km. Overnachting gratis.
Donderdag 10 mei 2018Een onrustige nacht. Was het gisteravond al winderig hier, vannacht was het ronduit stormachtig. Dan worden we nog wel eens wakker van het schudden van de auto. Ook nu, rond half negen, staat er nog veel wind. Eerst maar eens de geocache vinden, bij een kapel in dit dorpje, en dan verder naar de Middellandse Zee.
Een mooie wandeling, ondanks de wind. Door de wijngaarden naar de kapel, die lag niet in het dorp maar op een heuvel erbuiten. We hebben de cache snel gevonden. Femma zet onze namen in het logboekje.
Daarna verder, de terugweg loopt door het dorp. Op zoek naar een cafeetje voor de koffie. Hebben ze ook nog, één klein café met terras.
We wandelen terug naar de auto, het loopt al tegen 12 uur. We gaan op zoek naar een grote supermarkt én de Middellandse Zee.
Het is prachtig weer, maar… stormachtig. Er staat enorm veel wind. We gaan wel kijken, aan zee, maar overnachten op de vlakte hoeft niet, wat ons betreft. Dan liever wat beschut.
We volgen de kustlijn en dat is wel aardig. Regelmatig hebben we wat uitzicht op zee, behalve het uitzicht op appartementen en vakantiewoningen. Maar we moeten ook iets bedenken om te overnachten.
We bekijken de mogelijkheden van camperplaatsen en wijnboeren. De keuze valt op een wijnboer bij een kasteelruïne. Klinkt spannend!
Bij aankomst blijkt er niemand thuis, dus we zoeken zelf een plekje. De ruïne is indrukwekkend, bijgaand een paar foto’s. Rond 19.00 uur is de eigenaar terug en gaan we wijnproeven. Buiten ons staan er nog 2 campers, dus we proeven met een groepje.
Een bijzonder plekje!
Vandaag gereden 107km, totaal 2706km. Overnachting: gratis.
We zijn op tijd op en tegen tienen verlaten we de wijnboer met de kasteelruïne. We gaan verder langs de Middellandse zeekust.
We bezoeken Gruissan-Plage en Narbonne-Plage. Populaire zomerbestemmingen. We rijden zoveel mogelijk langs zee. Dat lijkt leuk (en dat leek ons leuk), maar dat is het niet, in de praktijk. Het is er druk, smoordruk zogezegd. Het is file-rijden en stilstaan. Vrijwel alle parkeerplaatsen hebben een balk van 2 meter of iets meer. Ideaal voor VW-busjes met hefdak: die kunnen hier vrijwel overal staan!
De parkeerplaatsen aan zee waar je wél met een camper op kunt, staan dus begin mei al vol. Soms zelfs met de luifel uit en een complete set terrasmeubelen buiten (dus 2 plaatsen). Wij vinden een plekje op een parkeerstrook langs het strand. Vrij uniek, want je staat hier gratis én aan het strand. Wij maken er een kop koffie. Waarschijnlijk hebben we een verbodsbord over het hoofd gezien want er staat verder niet één camper…
Langs de lange landtong bij Sete hebben we eens écht aan het strand gestaan, in de jaren ’90. Vanuit de auto liepen we zo op onze blote voeten het strand op! Ook dat blijkt totaal veranderd: parkeren langs het strand kan alleen nog wanneer je camper onder de slagboom van 2.10 meter door past. VW-busjes dus.[clear]
Via Montpellier verlaten we de kust: we gaan de Cevennen in. Richting de beroemde brug van Millau. Dat halen we vandaag niet meer, rond 17.00 uur parkeren we de auto op een camperplaatsje aan de D999. Net voorbij Le Vigan, in het dorpje Arre.
Vandaag gereden 224km, totaal 2950km. Overnachting gratis.
Zaterdag 12 mei 2018Een ochtend met laaghangende bewolking, maar de zon breekt er al snel door. In dit dorp zijn 3 geocaches op loopafstand, die willen we alle drie maar gaan doen.
Eén ervan ligt bij een spoortunnel, 500m verderop. Vanaf de camperplaats, naast het oude station, loop je er in een rechte lijn naar toe. Wél naar de andere kant van de rivier, over de meer dan 100 jaar oude metalen spoorbrug.
Voor cache nummer 2 en 3 moeten we het dorp in. Langs het oude gemeentehuis, de Mairie, met links de basisschool voor meisjes, rechts voor jongens. Riant voor een gemeente met slechts zo’n 280 inwoners!
De tweede geocache, bij de fontein, ook snel gevonden. Via middeleeuws aandoende smalle straatjes en steegjes komen we bij de brug. Aan de ander kant van de rivier ligt het oudste deel van het dorp.
Een wirwar van straatjes waar ook nog een enkele auto door rijdt. Maximaal 2m breed, maar soms ook maximaal 1,70m breed! Smal dus eigenlijk. We vinden de derde cache achter het oude dorp bij een mooie bron, zo gemaakt in 1880. Het water gutst er overvloedig uit de helling, van meerdere kanten.
Wat -voor ons- leuk is: we overnachten op een geheel willekeurige camperplaats, bij een onbekend Frans dorpje. Eenmaal aan de wandel ontdekken we in zo’n dorp allerlei grappige middeleeuwse straatjes, steegjes, trappetjes. De mensen groeten ons vriendelijk er ietwat verbaasd; er komen hier blijkbaar maar weinig toeristen. En voor ons is het een soort ‘ontdekkingstocht’.
Rond 12 uur verlaten we de camperplaats, we gaan verder. Een mooie route, door de Cevennen, richting Millau. Voor Millau gaan we aan de zuidkant de snelweg op; we willen over de beroemde brug van Millau!
Aan de ander kant van de brug nemen we een kijkje bij het bezoekerscentrum. Leuk om gezien te hebben, een kleintje wereldwonder, maar het dorpje Arre blijft ons waarschijnlijk meer bij…
Het is bewolkt en er komt regen. En het wordt kouder, de komende dagen. Geen 26 graden, zoals thuis, maar slechts 9 graden! Truien en jassen niet voor niets meegenomen. We besluiten dat het tijd is voor een camping, we vinden er eentje in Boyne, Camping le Pont, aan het begin van de beroemde Gorges du Tarn. Die gorges bewaren we voor morgen!
Vandaag gereden: 97km, totaal 3047km. Overnachting € 11,90.
Zondag 13 mei 2018Het heeft de hele nacht door geregend. En, zoals verwacht, is de temperatuur flink gezakt. Buiten is het slechts 8 graden, binnen snort de kachel. De douche is heerlijk, we vullen water en lozen het toilet. En we gaan vertrekken, in de regen een beetje op de camping hangen lokt ons niet aan.
We rijden de Gorges du Tarn in, een toeristische route. Op zo’n regenachtige dag in mei blijkt daar dan bijna geen verkeer te zijn, fijn! Een prachtige rit, door smalle rotskloven en langs oude dorpjes waarvan je je afvraagt waar de huidige inwoners van bestaan.
De route leidt naar het dorpje Florac. Vanaf daar nemen we de Corniche des Cevennes, een mooie route over de hogere punten van het gebergte. De weg klimt geleidelijk naar 1000 meter.
Onderweg gaat de regen over in natte sneeuw en ziet het er hier en daar wat wittig uit.
Aanvankelijk lachen we daar nog om, met onze zomerbandjes, maar het wordt steeds witter. Ook komen we vrijwel geen ander verkeer meer tegen. Op de vlakkere delen waait de sneeuw over de weg en blijft liggen. Natte sneeuwblubber wordt drogere sneeuw en vormt hier en daar een laagje van bijna 10cm op het asfalt. We rijden nog amper 30km/uur. Deze route duurt nog zo’n 40km, wat staat ons nog te wachten?
We vinden het mooi geweest; waar het even kan keren we om. We gaan terug, de berg weer af. Nu hebben we opeens een vreemd geluid. Op het dak, de antennes? We stoppen en ik kijk uit de dakramen. Alles ok. Weer verder, echter het geluid wordt erger. Onder de auto?
Weer stoppen, ik kijk onder de auto en zie en blikken plaat die over de grond sleept. Het blijkt een deel van de grote einddemper van de uitlaat. Blijkbaar bestaat die uit meerdere laagjes en een laagje blik is losgekomen en sleept over de grond.
Terug in Florac rijden we naar de camperplaats daar. In de stromende regen kijk ik onder de auto. Er valt zo niets aan te doen, het is ook niet even vast te zetten. Het losse stuk eraf knippen, dat lijkt mij het beste. En thuis een nieuwe demper eronder.
We blijven hier vandaag en gaan morgen naar een garagebedrijfje in het dorp. Het is 14.00 uur en het regent, we gaan maar wat lezen…
Wanneer het even droog is gaan we toch nog een eindje wandelen naar een geocache die we vervolgens niet vinden. Geen probleem, we vermaken ons wel!
Vandaag gereden 105km, totaal 3152km. Overnachting gratis.
[clear][Verder naar week 4…]
