Maandag 14 augustus 2017Het regent behoorlijk, wanneer we wakker worden. Dus we draaien ons nog maar eens lekker om…
Zo wordt het na half elf dat we vertrekken, maar niet nadat we eerst even de geocache hebben gezocht op 40m van de auto en nog een laatste blik hebben geworpen in de winkel van het bezoekerscentrum.
Ons eerste doel is het Falkirk Wheel, ca. 100km zuidelijk van ons. We kiezen de snelste route en kijken aan het begin van de middag op ons gemak rond bij dit (toeristische) kunstwerk.
Het Falkirk Wheel is een scheepslift die in een zwaai van 180 graden (kleine) schepen uit het lage deel van het kanaal meer dan 30 meter kan optillen naar het hogere deel van het kanaal. Tegelijkertijd kan een schip van boven naar beneden worden verplaatst. Afijn, bekijk de foto’s dan wordt het hopelijk wel duidelijk.
Voor de rest van de middag kiezen we een toeristische route door de streek Humfries die toch wat tegenvalt vanwege het slechte weer. Het blijft maar regenen.
Onderweg doen we nog boodschappen bij een grote Tesco supermarkt waarna we laat, tegen 19.00 uur, aankomen op een regenachtige Britstops camperplaats.
Vandaag gereden 279km, totaal 2900km. Overnachting £ 0,00.
Dinsdag 15 augustus 2017Het weer lijkt wat te zijn opgeknapt wanneer we rond 11 uur deze Britstop plaats langs de Nith, een zeearm, verlaten. Binnen enkele kilometers komen we bij een Robert Burns memorial waar we een geocache vinden. En rijpe bramen: Femma neemt de kans waar om er een soepkom vol van te verzamelen.
Dan gaan we verder richting snelweg, bij het overbekende Gretna Green is de oprit. Femma wil tóch nog graag even kijken bij al die winkels, maar is daar gelukkig vrij snel klaar mee.
Verbazingwekkend zijn de busladingen Chinezen die hier worden afgezet. Volwassenen, maar ook veel jongeren met dezelfde jasjes aan. Chinese pubers op schoolreis? De meesten lopen enigszins verloren rond in dit supercommerciële centrum en kijken niet echt blij. Dat word ik er ook niet van 😉
Om 13.30 uur, na de lunch, gaan we verder. De snelweg op, Schotland uit, Engeland in. We rijden via Chester, een behoorlijke stad met een camperplaats in het centrum. Zullen we daar overnachten?
Toch maar niet, geen mooie plek. Bovendien vindt Femma een aantrekkelijke pub in het Britstops-boek waar ze graag naar toe wil. Dus nog een 30km verder.
De pub blijkt een teleurstelling; een prachtig plekje weliswaar en een mooie pub, maar met een nieuwe eigenaar. En die doet niet mee met Britstops, dus we mogen hier niet overnachten. In het boek vinden we een “troostprijs”, een pub 14km verderop.
Die troostprijs blijkt een hoofdprijs: de Dusty Miller in Wrenbury (Google map). Een prachtig plekje aan een kanaal waar narrowboats voorbij varen. En we hebben er nog uitstekend gegeten ook!
Vandaag gereden 347km, totaal 3247km. Overnachting: £ 0,00
(£ 50,00 voor het diner).[clear]
Na een uitstekende nachtrust én een wandeling langs het kanaal gaan we om 09.45 uur weer verder. Vroeg dus!
We besluiten een kijkje te gaan nemen bij het narrowboat-aquaduct van Llangollen. We nemen een toeristische route die loopt via de Horseshoe Pass. In het café op de top (417m) nemen we een lunch.
Llangollen blijkt een alleraardigst plaatsje met de kanalen en het aquaduct. We wandelen er op ons gemak een tijdje rond en bewonderen de verschillende narrowboats. Het is de hele dag al prima weer, dat draagt wel bij aan het vakantiegevoel!
Van Llangollen rijden we door naar Ironbridge, niet voor niets zo vernoemd naar de ijzeren brug over de rivier. Werelderfgoed: dit is de oudste ijzeren brug ter wereld! Ontworpen door Thomas Pritchard in 1775 en gebouwd tussen 1777 en 1779. Dat was de begintijd van de Industriële Revolutie in Engeland.
De volgende vraag: waar gaan we vandaag overnachten? Het is hoogtijd voor een camping (douchen, toilet legen, water tanken) maar waar? Een app meldt een goede camping op 5km afstand. Daar rijden we heen, bij het pittoresque dorpje Much Wenlock. Het is amper half vijf maar een mooie tijd om te stoppen voor vandaag!
Van Wietse en Anja komt een appje binnen met hún positie: een camping, amper 5km van die van ons, aan de andere kant van het dorp!
We kletsen gezellig via de zender met elkaar en besluiten morgenavond samen te overnachten in het boekenstadje Hay-on-Why.
Vandaag gereden 148km, totaal 3395km. Overnachting: £ 17,00.
Donderdag 17 augustus 2017Heerlijk lang gedoucht, de watertanks weer vol en het toilet leeg. We kunnen er weer even tegen!
Onze eerste bestemming van vandaag is Ludlow, een provinciestadje met amper 12.000 inwoners, maar wel met meer dan 500 monumentale gebouwen. Er is ook markt en we nemen uitgebreid de tijd om er rond te wandelen.
We drinken koffie in een leuke pub en bezoeken de plaatselijke winkel-van-sinkel. Ongelofelijk, wat een assortiment en wat een eeuwenoude aankleding! De houten vloer lag er al minstens 150 jaar in, vertelde een van de (vele) verkopers.
Zo gaan we in de loop van de middag verder naar het boekenstadje Hay-on-Wye. Daar blijkt het erg druk te zijn, veel geparkeerde auto’s, waarschijnlijk is er een evenement. Niet zo handig om te overnachten, de ruimte voor campers staat ook vol met personenauto’s. We zoeken een alternatief.
Dat wordt Whitney-on-Wye, 5km terug. We doen gauw boodschappen voor een barbecue, en zoeken de camperplek in Whitney. Het is particulier terrein, £ 8,00 per persoon per nacht, maar dan wel incl. toiletten, douche én kampvuur! De houtjes moeten we zelf hakken. We komen aan tegen 16.00 uur, Wietse en Anja een uurtje later.
Een fantastisch avondje: we stoken een kampvuur, vervolgens kooltjes erop en barbecuen. Na het eten weer hout erop en we hebben een heerlijk vuurtje tot laat op de avond! Het is hier net Scandinavië 🙂
Vandaag gereden 105km, totaal 3500km. Overnachting: £ 16,00.
Vrijdag 18 augustus 2017We zijn op tijd op. Lekker even onder de douche, ontbijten en snel de geocache gevonden bij de tolbrug, minder dan 40m van de auto.
De volgende stop is het 5km verderop gelegen boekenstadje Hay-on-Wye. We rijden er samen heen, maar besluiten op de parkeerplaats aangekomen om afzonderlijk van elkaar het stadje te bekijken. Dan hoef je niet steeds op elkaar te wachten.
Om 12.00 uur zijn we alle vier terug bij de auto en gaan we verder onze eigen weg. Wie weet komen we elkaar aan het eind van de middag weer tegen, in de Cotswolds. We houden contact via Whatsapp.
Wij komen tegen 14.00 uur aan in Ross-on-Wye. Tijd voor een lunchpauze en wat boodschappen. Wietse en Anja blijken ons dan al voor te zijn en we spreken af elkaar te ontmoeten bij de Snowshill Manor, een laat-middeleeeuwse woning van de National Trust. We zijn echter te laat; het is tot 17.30 uur open, maar na tien voor half vijf mag je het huis niet meer in, alleen nog de tuinen.
Als overnachting kiezen we voor de Britstop-pub “The new Inn” in het dorpje Willersey. Een prima overnachtingsplek en we hebben er ook met zijn vieren gezellig zitten eten.
Vandaag gereden 140km, totaal 3640km. Overnachting: £ 0,00.
Zaterdag 19 augustus 2017Vandaag, hebben we besloten, gaan we maar gewoon met zijn vieren op stap. We hebben een route gepland door de Cotswolds, langs een aantal pittoreske dorpjes. Ons eerste doel in het nabijgelegen Chipping Camden op slechts weinig kilometers van de overnachtingsplaats. Het blijkt een heel aardig plaatsje met maar weinig toeristen.
Daarna gaan we door naar Blockley. Blockley is bekend van de televisieopnamen voor de serie Father Brown, die speelt in de jaren ’50. We kijken rond in het kerkje van Father Brown en vinden het postkantoortje uit de serie terug. Het blijkt nu weer een normale woning te zijn.
Hierna willen we naar Stow-on-the-Wold, maar op weg er naar toe komen we in een serieuze file terecht. We keren om en rijden naar Chipping Norton. Ook dit dorp zit min of meer vol met auto’s die een parkeerplaats zoeken…
We zien onderweg bordjes van de National Trust, die verwijzen naar Chastleton House, een ruim 400 jaar oude (en vrijwel ongewijzigd) landhuis. Daar maar eens kijken!
Chastleton House is een mooi oud landhuis, goed bewaard gebleven. Heel veel is nog origineel, eenvoudigweg omdat de bewoners te arm waren om de boel te verbouwen of grondig op te knappen.
Vervolgens willen we nog één dorp doen, het meest bezochte en pittoreske dorp van de Cotswolds: Bourton-on-the-Water. Het Venetië van de Cotswolds.
Dat hebben we geweten: het is inmiddels een bezoekers-hit en er worden bussen vol met Chinezen uitgeladen. Het is enorm druk in het dorp en bijna de helft van de bezoekers komt uit Azië. Zelfs de straatmuzikant op de foto rechts. Teksten op bordjes en in winkels zijn nu, naast de Engelse tekst, ook voorzien van Chinese tekens…
We besluiten de Cotswolds verder voor gezien te houden, we gaan richting Devizes. Devizes ligt aan een kanaal waar maar liefst 29 handbediende schutsluisjes de schepen de heuvel op en af helpen. Bij die sluisjes kun je leuk overnachten met de camper, zo bleek ons tijdens de laatste meivakantie. Er is plaats genoeg, wanneer we daar aankomen, dus parkeren en tijd om te koken.
Groot is de verrassing als radiovrienden Frits PA3FYS en Marion uit Zwolle er al blijken te staan met hun camper. Na 10 weken Portugal(!) zijn ze nu op weg naar Ierland. Het wordt een gezellige (en late) avond.
Vandaag gereden 159km, totaal 3799km. Overnachting: £ 0,00.
Zondag 20 augustus 2017Na het ontbijt, Frits en Marion zijn al vertrokken, maken wij met zijn vieren nog een wandeling langs de sluisjes. We treffen het: enkele zogenaamde narrowboats zijn onderweg van beneden naar boven.
We kijken naar het schutten en we willen de overnachtingsprijs afrekenen bij het caféetje maar dat blijkt gesloten. Jammer, dan maar niet.
We nemen nu voor de laatste keer afscheid van Wietse en Anja, zijn gaan door naar Dover waar ze maandagochtend op de boot naar Duinkerken gaan.
Wij hebben nog een paar dagen en nemen een toeristische route langs de zuidkant van Londen. We gaan middendoor, halverwege Londen en de kust. Daar liggen ook nog een paar mooie landhuizen en kastelen van de National Trust.
De eerste die we aandoen is Hinton Ampner. Een groot majestueus landhuis, in 1960 na een brand van binnen deels vernieuwd. Dit landhuis doet ‘leefbaar’ aan: je kunt je voorstellen dat je er zou wonen. Vloerbedekking, centrale verwarming, redelijk moderne badkamers (voor de jaren ’60).
De moeite van een bezoek waard!
We vervolgen onze route door over slingerende smalle wegen, door een afwisselend landschap en mooie dorpjes. We eten en drinken wat, het is mooi weer en we vermaken ons prima. Aan het eind van de middag komen we nog bij een zeer groot landhuis in Petworth, het Petworth House.
Petworth House is groot. Er is een apart gebouw voor het personeel, dat herbergt onder meer een aantal keukens: de grote keuken, een keuken waar wild en groenten worden voorbereid, twee keukens met oven voor het bakken van brood én gebak, taartjes etc. Een keuken waar vlees wordt voorbereid en opgeslagen, een keuken voor melk en de bereiding van boter en kaas… We hebben zoiets een keer eerder gezien, maar het blijft bijzonder!
Het huis zelf bevat prachtige grote kamers, en kunst: veel kunst. Schilderijen hangen er in twee of drie rijen onder elkaar, in élke kamer, en het huis bevat ook heel veel beeldhouwwerken. Het is eind van de middag, we hebben niet veel tijd meer maar ik heb er toch nog snel wat foto’s van genomen.
Overnachten doen we vervolgens 12km verderop; een Britstop bij een Farm Park. Het sluit om 17.00 uur, wanneer wij om half zes aankomen is het parkeerterrein vrijwel leeg en we vinden een prima plekje voor de nacht. Tijd om eten te maken.
Vandaag gereden 167km, totaal 3966km. Overnachting: £ 0,00.
<- de route van afgelopen week.
