Maandag 31 juli 2017
Uitstekend geslapen, op dit eenzame plekje aan zee. Zon en regenbuitjes wisselen elkaar af, dat schijnt zo te blijven deze vakantie. Hadden we maar naar Zuid-Frankrijk moeten gaan 😉 De temperatuur, deze dagen, loopt soms op tot wel 16 graden, maximaal. En er is weinig uitzicht op verandering.
[clear]Tegen 10 uur vertrekken we, een klein stukje terug tot de veerboot, en dan de toeristische route langs de oostkant van het eiland tot Campbeltown. Zo nu en dan mooie uitkijkjes over zee, vooral met die zware luchten erboven! Het lijkt allemaal wat dramatischer dan het in werkelijkheid is. De weg is smal, single track, en we moeten regelmatig even wachten op een tegenligger, of een stukje achteruit.
Campbeltown is het meest zuidelijke stadje op Kintyre, Paul McCartney heeft hier nog 3 boerderijen maar laat zich de laatste jaren hier niet meer zien.
Het stadje heeft wel 2 whisky-destilleerderijen, en bij één ervan gaan we een kijkje nemen. Kijken wordt proeven en zo gaat er opnieuw een fles mee naar huis.
We vervolgen onze route rond het eiland en gaan langs de westkant weer naar het noorden. Halverwege is een theehuis, net als wij lid van de Britstops-formule dus daar mogen we overnachten met de camper.
De eigenaar wijst ons een grasveldje aan zee, compleet met een kraan voor drinkwater. Het is pas een uur of vier, maar we besluiten te blijven. Blog bijwerken, morgen verder!
Vandaag gereden: 82km, totaal 759km. Overnachting € 0,00.
Vanuit ons bed zien we de kleine veerboot leeglopen: 3 auto’s, een handjevol mensen en een paar fietsen komen terug van het eilandje Gigha. Tijd om op te staan.
We zitten met een probleem: tijdens het eten gisteravond is achteruit Femma’s gebit een brug met 3 kiezen losgekomen. Het ding ziet er nog volledig intact uit en de vraag dringt zich op: zou een tandarts hem niet gewoon terug kunnen plaatsen/lijmen?
Het volgende plaatsje is Tarbert en Femma vindt op internet een tweetal tandartsenpraktijken. Die blijken alleen niet hier, maar in Tarbert in Nieuw Zeeland te zitten. We moeten dus naar een grotere plaats. Dat wordt Oban.
We vertrekken rond 10.00 uur richting Oban, circa 100km. Die kant moeten we toch op, we willen van Oban met de veerboot naar het eiland Mull. Daarvoor hebben we een reservering om 17.00 uur wat betekent dat we tussen vier en half vijf moeten aanschuiven in de rij.
In Oban vinden we een commerciële tandartsenpraktijk die ook noodgevallen doet én toeristen. We melden ons aan de balie om kwart over één. We moeten wachten tot 14.00 uur, dan zijn de tandartsen terug. Om 14.00 uur bekijkt de tandarts de prothese, besluit dat het teruggeplaatst kan worden en we moeten wachten tot 15.00 uur, dan zijn we aan de beurt.
De tandarts blijkt een allervriendelijkste oude baas, geeft goede adviezen, vindt het een mooi gemaakte prothese en lijmt het ding terug op zijn plaats. In de tijd die nu nog over is bezoeken we een supermarkt en voegen ons even na vieren in de rij voor de veerboot.
Het is bijna zes uur wanneer we aankomen op Mull. Een dorpje aan een baai, Lochbuie, schijnt een plek te zijn waar je “wild” mag kamperen. Het is 23km rijden, maar over een heftig slingerende single track road mag je daar rustig een uurtje voor uittrekken!
Het dorp bestaat slechts uit een handjevol huizen en honderden loslopende schapen. We vinden een prachtig stil en verlaten plekje aan zee, voor de nacht. Geen verkeer, je hoort hier alleen de zee en het blaten van de schapen.
Vandaag gereden 140km, totaal 899km. Overnachting € 0,00.
Na een heerlijk rustige nacht ziet ook de ochtend er niet slecht uit: prachtige, indrukwekkende wolkenpartijen met hier en daar wat blauw. Er is gisteravond nog een tweede Peugeot buscamper bijgekomen, een ouder echtpaar. Oók zelf ingebouwd.
Na het ontbijt wandelen we naar het verderop gelegen huis wat volgens de plattegrond een kerk zou zijn. Het huis lijkt ons een woning voor een dominee of dorpspastoor, maar ernaast staat inderdaad een klein kerkje uit eind 19e eeuw. Klein, donker, maar met mooie glas-in-lood ramen.
In februari 2019, op weg naar Florida, herken ik Lochbuie vanuit het vliegtuig: foto!
Van hieruit willen we ca. 20km terugrijden voor een bezoek aan Duart Castle, de voormalige 13e eeuwse woonstee van de Clan Mclean. Een mooi middeleeuws kasteel, klein maar robuust. Sinds eind 18e eeuw vervallen, maar volledig gerestaureerd in 1912. Het staat op een hoog punt met een geweldig uitzicht! De geocache bij het kasteel meteen even gezocht en gevonden.
Na de lunch rijden we verder naar het noorden om vanaf Salen de route buitenom te nemen, via Calgary. In Calgary is plek voor een 6-tal campers op een rijtje, er is een plek vrij maar we vinden het niet echt wat. We gaan verder, richting Tobermory.
Bij een boerderij langs de weg koopt Femma 2 doosjes eieren; onze eigen Nederlandse eieren zijn nogal negatief in het nieuws. Voorbij Dervaig, aan de weg naar Tobermory, vinden we een mooi plekje op een parkeerplaats langs een kleine bergpas, met uitzicht op Dervaig. Het is half vijf, lekker vroeg nog en hier hebben we 4G-internet, supersnel!
Vandaag gereden 92km, totaal 991km. Overnachting, betaald aan de landeigenaar(?), € 10,00.
Na het ontbijt doen we eerst twee geocaches waarvan eentje bij een vijftal 4000-jaar oude standing stones. Van de vijf staan er nog twee overeind, het zijn wel flinke jongens! Daarna rijden we verder naar Tobermory, daar is de gelijknamige whisky-destilleerderij én de volgende veerboot naar het vasteland.
[clear]
Tobermory is een aardig plaatsje met winkeltjes, enkele opvallend felgekleurde gevels en een haventje. We vinden een parkeerplaatsje aan de haven en wandelen meteen bij het whisky visitorcentre naar binnen. We zien prijzen van dik boven de € 50 per fles, dus we wandelen er net zo snel weer uit! 🙂
Er zit een Coöp aan de haven, daar halen we nog wat boodschappen.
De veerboot van 11.00 uur is inmiddels vertrokken, wij zoeken rond half twaalf vast de rij op voor de boot van 13.00 uur. We zijn de vijfde, dus verzekerd van een plaatsje aan boord!
In de rij maken we een stevige lunch, koffie erbij, tijd genoeg. Helaas weinig internet, de GSM-dekking laat hier en daar behoorlijk te wensen over op deze eilanden. Maar we hebben op beide iPads de Volkskrant van vandaag al gedownload, dus tijd genoeg om die te lezen. Blijven we ook nog een beetje op de hoogte…
Aan de overkant komen we aan op Ardnamurchan. Daar kun je links, 12km over een zéér smal enkelbaans weggetje dat doodloopt bij een vuurtoren. Wij gaan rechts, tientallen kilometers ruige natuur en mooie uitzichten. Wel over een smalle ‘single track road’ met zo nu en dan een tegenligger.
We stoppen nog bij de Ardnamurchan Destillery. Met Google-maps en streetview had ik het nieuwe gebouw als eens gezien! We kopen een blend, een échte eigen Single Malt hebben ze nog niet want deze destilleerderij is pas in 2014 opgestart.
Verder maar weer, we willen vandaag op een camping. Dat gaat echter niet lukken; wanneer we verderop langs de kust naar het noorden rijden, richting Mallaig, komen we alleen campings tegen met een bordje “Site full!” Het is hier (en op Skye) blijkbaar druk…
In Mallaig aangekomen even kijken waar de veerboot naar Skye is. We hebben een reservering voor morgenmiddag. Daarna op zoek naar een plek om te overnachten. Dat wordt een groot en druk parkeerterrein aan de rand van de stad, tegenover het station. Waar dan weer de échte en beroemde stoomtrein staat te roken, uit de Harry Potterfilms! En we hebben uitzicht op zee.
Vandaag gereden 114km, totaal 1105km. Overnachting € 0,00.
Het heeft de hele nacht geregend. Het is half acht, ik draai me nog maar eens om…
Om 09.00 uur opgestaan. Buiten klettert de regen op het dak van de bus. Wassen/aankleden, ontbijtje maken, krantje lezen op de iPad. Gelukkig hebben we hier goed bereik én 4G, supersnel internet. Forum bijwerken, nieuwe leden toelaten, de dagelijkse werkzaamheden.
We peinzen nu toch een beetje over een koersverandering. Weersverwachting voor de komende 5 dagen: regen, regen, regen en wind. Temperatuur tussen 13 en 16 graden (dus trui, vest en jas aan). Daar komt nog bij dat het druk is, op Skye. Zuidelijker in Engeland, daarentegen, is het droger en schommelen de temperaturen rond de 19-20 graden.
We doen een geocache in Mallaig, maken een paar foto’s van de Harry Potter-stoomlocomotief die op het punt staat te vertrekken en bekijken het plaatsje vanaf een berg. Dan is het tijd voor de veerboot. Femma vindt aan de overkant één camping, waar je dan ook nog alleen met een tent mag staan. Maar misschien kunnen we er water halen?
Ik bedenk wat beters: ik sta achter in de rij, vlak bij een gebouwtje van de veerdienst. Daar staat een man met een werkjas aan en een bouwhelm op. Ik leg hem uit dat ik bijna zonder water zit, losse tankjes heb en… hij wijst mij de kraan! Ik mag rustig mijn tankjes even bijvullen, geen probleem.
Aangekomen op Skye besluiten we een paar campings te bellen. Vol, vol, vol dus. En morgenavond? We reserveren een plek op een camping, 80km verderop op het eiland. Dan staan we van zaterdag op zondag op een camping met goed sanitair; de douche lokt! Voor vanavond echter doen we het nog met een plekje aan zee, mét uitzicht. Ook leuk!
Vandaag gereden 40km, totaal 1145km. Overnachting € 0,00.
We staan op een pier van een voormalige veerboot, die in 1995 door een brug is vervangen. Het is een prachtige ochtend: veel blauw in de lucht, zon en weinig wind. We wandelen nog een keer door het dorp, waar weinig te beleven valt, en vertrekken dan in noordelijke richting. Langs de oostkust van Skye.[clear]Halverwege de oostkust nemen we een kleinere weg naar de westkust. Ons eerste doel: de bekende Talisker Destillery. De whisky van Skye, waar we thuis ook al eens een fles van gekocht hebben.
In het bezoekerscentrum proeven en kiezen we een fles Talisker Storm, die mag mee naar huis!
Het ruige, kale landschap van Skye herinnert ons zo nu en dan aan noord-Scandinavië; de Barentszee. Grillige rotsformaties, veel kliffen. De Noorse wegen waren beter: hier zijn het vooral ‘single track roads’. Enkelbaans asfaltwegen met de nodige kuilen en hobbels. En om de pakweg honderd meter een uitwijkplek, om de tegenligger(s) te laten passeren.
We komen al vroeg in de middag op de besproken camping aan. Een eenvoudig veld, hier en daar enkele geasfalteerde plekken, sanitairgebouwtje. Precies zoals we het graag hebben, meer hebben we niet nodig. Meteen maar even ons toiletje legen, dat is na ruim 6 dagen wel nodig!
Bij binnenkomst valt mijn oog op een huis, bovenop een heuvel. Blijkbaar hoort het bij de camping. Naast het huis twee antennemasten en een verzameling verticals en draadantennes. Een collega radioamateur! Het blijkt de eigenaar van de camping te zijn, Ally Young MMoLUP.
Hij heet ons hartelijk welkom en nodigt ons meteen bij hem thuis uit. Dat wordt zondagochtend, wanneer ik een uurtje bij hem op de koffie ga. Ally heeft een indrukwekkende verzameling kortegolf-transceivers. Hij kan schijnbaar geen afstand doen van zijn oude transceiver, wanneer hij iets nieuws aanschaft.
Vandaag gereden 156km, totaal 1301km. Overnachting: € 17,00.
Femma is jarig, ze wordt vandaag 60!
Na het ontbijt, het douchen, opnieuw legen va het toilet en het vullen van de watertanks verlaten we rond 11.00 uur de camping. We gaan de noordelijke bocht van Skye rond, in de richting van het havenplaatsje Uig. Vanaf hier vertrekt de veerboot naar de ‘buiten-Hebriden’: Lewis & Harris en Uist.
Via internet hebben we nog een overtocht kunnen reserveren. We vertrekken morgenochtend om… half zes! We moeten dus uiterlijk inchecken om 04.45 uur. Dat betekent dat we vanavond na 19.00 uur, wanneer de laatste boot vertrokken is, vast als eerste, tweede in dit geval, in de rij gaan staan (foto links). Daar slapen we dan ook.
Rechts: onze route van de afgelopen week…
Vandaag gereden 29km, totaal 1330km. Overnachting € 0,00.