Blogbericht – WEEK 1 – WEEK 2 – WEEK 3
Maandag 1 mei 2017Maandag, ons laatste weekje alweer. De tijd gaat weer véél te snel! 🙂
Overigens heeft het gisteravond/vannacht redelijk gestormd én de hele nacht geregend. Maar nu is het weer droog, de wind is gaan liggen maar het is nog wel zwaarbewolkt.
We zijn laat. Heerlijk gedouched, watertanks gevuld, toilet schoon, het moet allemaal even gebeuren. Maar rond half twaalf verlaten we toch de camping, het klaart op, de zon komt er door!
We gaan via Ilfracombe, een aardige havenplaats, naar Arlington Court. Inderdaad, een fraai landhuis van de National Trust aan de rand van Exmoor. We hebben er nog geen genoeg van… 🙂
Bij aankomst op het landgoed doen we eerst even een lunch met koffie, het is al rond 13.00 uur.
Arlington Court ziet er van buiten niet opvallend uit, maar is aan de binnenkant des te fraaier. De grote hal met sierlijke trap is een juweel! Ook de woonkamer, onderverdeeld in drie aparte kamers, is prachtig. Een ochtendkamer, tussenkomen en zitkamer. Het is al drie uur geweest wanneer we verder gaan.
Een stukje door Exmoor en dan verder langs de kust. Een rotskust met hier en daar een strandje. Wolken drijven laag binnen, en zo nu en dan zit je even in de mist op de wat hogere delen.
We kijken even rond in Porlock, een leuk plaatsje maar we gaan weer verder. Zo komen we bij Blue Anchor. Daar zijn twee pubs waar je mag overnachten, het is echter bij beide niet echt aantrekkelijk. Kleine parkeerplaats, scheef…
Een kleine camping dichtbij ziet er beter uit. We kiezen voor de camping.
Vandaag gereden 95km, totaal 1825km. Overnachting € 20,00.
Vandaag bezoeken we een écht kasteel: Dunster Castle. Het is slechts een paar kilometers hier vandaan, het ligt bijna om de hoek.
Dunster Castle dateert oorspronkelijk uit de 11 eeuw, iets van 1066. Maar er is in de loop der eeuwen nogal wat aan verbouwd en veranderd, vooral midden 19e eeuw: met behoud van het oorspronkelijk karakter van een kasteel heeft men het aangepast aan de tijd. Meer ramen, (deels) centrale verwarming erin. Een nieuwe vleugel eraan met de keukens, in plaats van koken en werken in de vochtige kelders van het kasteel. Enzovoorts…
Ook dit kasteel was weer een belevenis, maar we gaan nu wel vergelijken. De hal met trap in Arlington Court (gisteren) was écht mooier, de middeleeuwse Great Hall van Trerice House (afgelopen zaterdag) voelde meer middeleeuws aan. En de keukens van Lanhydrock (afgelopen woensdag) zijn onovertroffen!
Na het bezoek aan het kasteel doen we de wandeling naar de watermolen die bij het kasteel en dorp hoort. We drinken er een kop koffie en eenmaal terug bij de auto maken we een snelle lunch. Het schiet al weer mooi op met de tijd, we vervolgen onze reis naar het plaatsje Cheddar, beroemd om zijn kaas!
We overnachten vandaag achter de Gardeners Arms, een pub waar we helaas niet kunnen eten: de chef (de vrouw des huizes) is ziek. Gelukkig heeft zo’n plaats meerdere pubs, inn’s en restaurants!
Vandaag gereden 82km, totaal 1907km. Overnachting gratis.
Een verslag van ons samen…
We hadden een rustige nacht achter de Gardeners Arms. Na het ochtendritueel vertrekken we richting Cheddar om eens te zien of we kaas kunnen inkopen. Voor onszelf maar ook voor nicht Zeneta die dit erg lekker vindt.
Er blijk een grote kaaswinkel/fabriek te zitten met mooi voorverpakte stukken Daar hebben we lekkere kazen uitgezocht en ook potjes met verschillende smaken chutney voor op of bij de kaas. Zelf vind ik dat lekkerder dan met mosterd.
Vervolgens gaan we op weg naar Bath. De route voert door de bekende Cheddar Gorge, een steile maar korte kloof. Busjes met scholieren zijn druk bezig met bergbeklimmen.
In Bath aangekomen vinden we een parkeerplaats op loopafstand van de beroemde Romeinse baden, de kathedraal én de Pulteney Bridge. Wat wil je nog meer? Eén beperking: maximaal twee uur. We hopen dat dat voldoende is om de baden en kathedraal te bekijken.
Op het korte stukje lopen naar de Romeinse baden passeren we nog een cricketveld: mannen in witte pakjes, op een doordeweekse middag, druk met die typisch Engelse sport. Apart hoor! 🙂
Het bezoek aan de Romeinse baden (Wiki) is echt een topper! Het is een compleet museum, de route leidt je van de ene verbazing naar de andere (so to speak). Veel groter dan we hadden verwacht. Romeinse saunaruimtes, zitbaden etc. Prachtig vormgegeven met multimedia, zeer de moeite waard!
Het kan er druk zijn; bussen vol bezoekers worden er uitgeladen, schoolklassen lopen er rond. En dan is het nu nog niet eens hoogseizoen.
We herkennen veel typisch Romeinse elementen van de Römische Wassserleitung van Urft naar Keulen en de Pont du Gard in zuid-Frankrijk. En opnieuw zijn we onder de indruk van de kennis en het vakmanschap van de ingenieurs van het Romeinse rijk. Mooi!
Op de terugweg brengen we een kort bezoek aan de kathedraal. Groot, hoog, mooi maar niet opvallend, dus daar zijn we snel klaar mee. En we zien, op weg naar de auto, opeens de Pulteney Bridge. Helemaal vergeten, maar nu te laat. Een volgende keer dan maar.
Daarna de vraag: waar gaan we overnachten? Omdat we meer willen weten over het varen op de Engelse kanalen en we hebben gelezen dat er een kanaal langs Devizes loopt besloten we die kant uit te rijden.
Bij de plaats Devizes blijkt het kanaaltracé over een heuvel te lopen, waardoor men eind 18e eeuw maar liefst 16 schutsluisjes heeft moeten aanleggen!
Op de parkeerplaats (waar je met een camper mag overnachten) spreken we een official van de sluizen. De vriendelijke man weet er van alles over te vertellen maar wil ook graag even in ons busje kijken; zelf een camper inbouwen is nog één van zijn dromen.
Op onze vraag waar het café is waar we moeten afrekenen voor de overnachting zegt hij dat dat niet hoeft. Bovendien, zo verzekert hij ons, is het café toch al gesloten.
Vandaag gereden 80km, totaal 1987km. Overnachting € 9,60.
Vandaag staat Lacock op het programma, een van de meest pittoreske dorpjes van Engeland. Met uiteraard een bezoek aan de Abbey, eigendom van de National Trust 🙂 .
Femma doet verslag:
Gisteren hebben we niet veel gezien van de sluisjes, dus vanmorgen zijn we maar eens gaan kijken. We hebben geluk, er komen net twee scheepjes aan. Die worden hier narrowboats genoemd. Ze zijn lang maar smal en passen perfect door al die kleine kanalen en sluisjes.
Deze twee gaan samen, naast elkaar, door de sluis. Dat past precies. De mannen aan het roer, de vrouwen doen het zware werk. (Vind je dat gek? Ja ik ook). Zij lopen met een grote sleutel waarmee de schuiven in de deuren open worden gedraaid. En op pure lichaamskracht worden de deuren opgeduwd via 2 speciale hefbomen. Aloys heeft een een filmpje van gemaakt.
Na het schutten worden de deuren weer dichtgeduwd, de schuiven gesloten. En dan snel naar de volgende. Van een van de stuurmannen horen we: ‘we hebben nu 7 sluizen gedaan in 2 uur, nog 9 te gaan’. Wat een klus!
In het bijbehorende café drinken we buiten koffie, de zon schijnt en we zitten lekker uit de wind. We nemen de nodige leuke folders mee om thuis na te pluizen, wie weet gaan we dit ook nog eens doen. Het lijkt ons wel leuk en een goede oefening voor de Franse kanalen, van noord naar zuid (willen we ook nog eens doen…)
Het is al 11.30 uur geweest als we vertrekken, we gaan kijken in Lacock. Lacock is een van de meest pittoreske dorpjes van Engeland en geliefd onder regisseurs en tv-makers. Zo is het dorp verschenen in Harry Potter, Wolf Hall, Cranford en een aflevering van Downton Abbey. Iedereen die hier komt, begrijpt wel waarom Lacock zo populair is. Het wemelt hier van de charmante straatjes en prachtige gebouwen. Het bekendste bouwwerk is Lacock Abbey. Veel gebouwen zijn eigendom van de National Trust en wij hebben als lid dus gratis toegang.
Lacock Abbey werd opgericht in 1229. De abdij werd ten tijde van Koning Hendrik VIII opgeheven zoals zoveel kloosters. Het werd particulier bezit en kwam in de 18de eeuw in bezit van de familie Talbot, die het in 1944 aan de National Trust schonk.
Na het bezichtigen van de Abbey, het dorpje en het museum is het inmiddels tegen vier uur en gaan we nadenken over een plek voor vannacht. Het kleine campinkje in Whiteparish is niet ver weg, daar kiezen we voor.
Dan kunnen we morgen even douchen etc. en op ons gemak richting Dover, ca 250 km. De route loopt dicht langs Zuid-Londen en er zijn weg werkzaamheden met kans op files onderweg. Maar de boot gaat pas zaterdagmorgen, dus dat halen we vast wel. Rond 17.15 uur zijn we terug op de ons bekende camping.
Vandaag gereden 88km, totaal 2075km. Overnachting € 14,40.
Een verslag van Femma:
Vanmorgen nog even lekker kunnen douchen. Voor de laatste keer een tank water gevuld, het toilet leeg en daarna gaan we op weg. We gaan nog een laatste landhuis van de National Trust bekijken, hier 16 km vandaan. Het heet Mottisfont.
Meer informatie onder de foto’s (aanklikken) en op Wikipedia.
Aloys wil dit graag zien, anders schijnen we te vroeg in Dover aan te komen. Waarom dat zo is begrijp ik niet helemaal, normaal wil hij altijd op tijd vertrekken zodat we niet te laat komen!
Het is dan ook al 13.00 uur als we op weg gaan naar Dover. Het is ca 2,5 uur rijden dus verwachte aankomst half 4. Zelf was ik liever eerder gegaan omdat het een traject is waar vaak files staan.
Natuurlijk gaat het onderweg mis. de M5 gaat onder Londen langs en het is erg druk op vrijdagmiddag, dus files.
We gaan van de snelweg af, op naar een provinciale parallelweg. Dan rijden we fout en staan we ergens in de binnenlanden. Eerst maar lunchen, daarna weer verder. De verwachte aankomsttijd loopt op naar half 6 en dit blijkt uiteindelijk te kloppen.
Bij aankomst in Dover eerst naar de supermarkt voor het avondeten en mogelijk Shortbread rondjes met gember voor nicht Zeneta. En een fles rode wijn voor Aloys, voor bij het eten: de voorraad rode wijn is op!
Rond half 7 staan we weer buiten en rijden we naar onze overnachtingsplek. Aan de boulevard, niet ver van de veerboot. Het is inmiddels 18.45 uur.
Een prima plekje, dat gelukkig wel. Je moet er parkeergeld betalen tussen 09.00 en 17.00 uur. Daar vallen we buiten want morgenochtend om uiterlijk 9.00 uur moeten we in de rij staan, onze boot gaat om 10.00 uur.
Dus morgen niet te laat op, ontbijten doen we wel als we in de rij staan.
Vandaag gereden 298km, totaal 2373km. Overnachting gratis.
Femma’s laatste verslagje:
Onze overnachtingsplek is op de boulevard, voor een groot hotel en niet ver van de vertrekhaven. We hebben de wekker gezet op 7 uur, maar door het tijdsverschil (foutje…) gaat hij al om 6 uur af. En dat was niet de eerste keer dat we wakker waren. Toch nog redelijk rumoerig en het nodige verkeer, ’s nachts op zo’n boulevard…
Dan maar wassen en aankleden. We zijn te vroeg dus ook tijd genoeg voor het ontbijt. Rond 8 uur rijden we in de richting van de boot.
Het inchecken gaat vlot maar daarna worden we, samen met een paar andere auto’s, door een aparte hal geleid. Een man in uniform heeft in zijn gehandschoende hand een klein apparaatje waarmee hij aan de buitenkant langs de handvatten van de deuren gaat. Daarna haalt hij dit onder een soort scanner door waarna we alle vier mogen doorrijden. Drugscontrole?
In het bargedeelte (de lounge?) van het passagiersdek vinden we een aardig plekje met uitzicht. Niet dat er veel te zien valt, de zee is grijs en de lucht ook, het is wat mistig. Maar dichterbij Frankrijk klaart het op en probeert de zon door de mist te komen. Dat lijkt gunstig.
We komen rond 14.00 uur in Frankrijk aan, zoals gepland, en rijden eerst naar Duinkerken voor een supermarkt. Dat is maar 6 km. Wat inkopen voor het avondeten en Franse rode wijn voor thuis.
Dan vertrekken we, zo rond 15.00 uur, richting Antwerpen en Breda. De uiteindelijke bestemming is Enschede: Eef (Femma’s broer) heeft ons VW-busje weer ‘door de APK gehaald’ en die kunnen we ophalen en meenemen naar Kampen.
Dat doen we vandaag niet meer: we overnachten nog een laatste keer op een SVR-camping in Bathmen. Mooi dicht bij de snelweg (1km), we komen hier tegen 19.00uur aan. Eten maken!
Morgenochtend door naar Enschede en van daaruit, met twee auto’s, terug naar huis.
Vandaag gereden 410km, totaal 2485km. Overnachting € 10,00.
Femma sluit het verslag af:
Rond half 10 vertrekken we van de SVR-camping de Hoge Moat in Bathmen. In Enschede bij Eef en Geertje (mijn broer en schoonzus) drinken we koffie en Geertje had voor ons iets lekkers erbij: zelfgemaakt en zonder koolhydraten voor de diabee(s)tjes. Lief hè?
Na de koffie en lekker bijkletsen moeten we dan toch echt op huis aan. Met onze beide auto’s; onze VW-bus is door Eef voor de APK-keuring gebracht en wat niet deugde heeft hij opgelost. We kunnen er weer een jaar mee verder en dat is fijn want hij rijdt lekker (en we hebben ‘m al zo lang… 🙂 )
Tegen half 3 komen we thuis aan en begint het grote uitpakken. Tja, dat is altijd weer een klus maar de vuile was is er snel uit en de koelkast is weer leeg. Morgen de rest, dat heeft geen haast.
Zo kunnen we terugkijken op een mooie vakantie in zuidwest-Engeland waarin de National Trust een hoofdrol speelde.
Vandaag gereden 145km, totaal 2518km.