Maandag 18 juli 2016
We zijn op tijd op en vertrekken rond 09.30 uur van de camping. In het drukke kustverkeer zoeken we nog naar een Franse supermarkt, maar dat mislukt. Dan maar op weg.
We hebben een Duits boekje over Noord-Spanje uit de serie ‘Womo Reihe’. Womo is de Duitse afkorting voor Wohnmobil, camper dus. In dit boek staan allemaal routes die je kunt doen, compleet met bezienswaardigheden én overnachtingsplaatsen. Handig als je zelf niet zoveel hebt voorbereid… 🙂
We nemen een mooie route van de kust naar Pamplona en van daar naar Puenta la Reina, de Pelgrimsbrug. Veel pelgrims die via verschillende routes door de Pyreneeën zijn gekomen, gebruiken deze brug om de rivier de Arga over te steken. Hier komen hun wegen dus weer bij elkaar, op weg naar Santiago de Compostella.
Het is een mooi oud dorpje met smalle straatjes en veel hele oude panden. En er lopen mensen rond met een rugzak met zo’n schelp op de achterkant; het teken van de pelgrims onderweg naar het honderden kilometers verderop gelegen Santiago.
Het is inmiddels tussen de 35 en 40 graden en in de brandende zon steken we de brug over. Uiteraard vinden we ook de geocache bij de brug.
Van hieruit verder door de beroemde Rioja-streek, waar de beste Spaanse wijnen vandaan komen. En in de richting van Picos de Europa, een bergketen en nationaal park. In de richting, dat gebied is pas de komende dagen aan de beurt.
Zo komen we al vroeg in de middag in het plaatsje Casalarreina, waar volgens het boek een rustige camperplaats zou zijn naast het zwembad. Hier blijven we vandaag, we gaan zwemmen!
Het wordt lekker buiten zitten, in de schaduw. Daarna zwemmen en vervolgens laat eten, zo tussen acht en negen uur. Tegen de tijd dat we naar bed is het nog steeds boven de 25 graden, maar er staat (gelukkig) veel wind.
Vandaag gereden: 247km. Totaal: 2453km.
Dinsdag 19 juli 2016Vroeg op, na een warme nacht. Minder dan 23 graden is het niet geworden. Nog wel even lekker buiten gezeten, het is nu nog ‘koel’. Tegen negen uur zijn we klaar om te vertrekken, ‘ons’ zwembad gaat toch pas om 11.00 uur open!
Onderweg, koffie drinken in de schaduw langs een riviertje. Het is een mooie route, bergen, rivieren… Maar het is bloedheet, hoewel onder het rijden wel uit te houden met de airco aan. Buiten de auto is het bijna 40 graden, dus drinken we koffie (en stoppen we alleen) in de schaduw.
In de middag een tijdje aan een groot meer gezeten, tussen de dennebomen. Schaduw en wind, dan is het wel uit te houden, hoewel het zo nu en dan lijkt te stormen!
Voor de nacht besluiten we het hogerop te zoeken: Pico de Tres Mares, ruim 2000m. Een klim van een kwartiertje, de 160 pk’s moeten er flink voor werken. Maar het laatste stuk was eng: smal, diepe afgronden zonder vangrail, mini-haarspeldbochten van zeker méér dan 15%, dat haalden we net in de tweede versnelling! Niet leuk.
Boven wachtte ons een geasfalteerd platform op ruim 2000m met rondom afgronden en gigantische uitzichten. En een koe met bel, die ons aankijkt met een blik van “wat moet je hier?”
Mooi hoor, maar je denkt ondertussen: ik moet hier ook weer af! Overnachten daarboven leek ons niets, dit is téveel ’top of the world’. Wat lager, zo rond de 1650m, is een mooier plekkie! (foto rechts).
Vandaag gereden: 227km. Totaal: 2680km.
Heel bijzonder, dat vrij overnachten in de bergen. Rond 22.00 uur gisteravond zat ik achter de zender, op mijn omgedraaide bestuurdersstoel. Even bijkletsen met de vrienden in Kampen en omgeving. De schuifdeur van de auto staat open en opeens zie ik vanuit mijn ooghoek iets bewegen. Loopt er op nog geen 5 meter van mij vandaan een vos langs de auto! Een kort moment keken we elkaar aan terwijl hij/zij rustig doorwandelde, geen paniek.
Vanaf een uur of zeven vanochtend werden we gewekt door het bekende kling-klong. Tientallen, misschien wel honderd koeien met bellen om de nek sjokken langs de camper of ruiken er even aan. Het lijkt wel een orkest, al dat gebel! Wanneer de koeien voorbij zijn komen er nog tientallen paarden achteraan, ook voor een deel uitgerust met bellen. Een aparte belevenis!
Vanaf vandaag zou het minder warm worden. We gaan direct weer verder, eerst naar beneden naar Reinosa, om inkopen te doen. Vanuit Reinosa volgen we de route boven het meer langs, terug naar de N232/N623, richting de kust.
Zo arriveren we aan het begin van de middag aan in Santillana del Mar, een stadje met een middeleeuwse sfeer en verschillende goed bewaarde gebouwen uit de 12e tot 15e eeuw.
Nu het een stuk koeler is, circa 22 graden, is het veel prettiger om deze mooie oude plaatsen te bezoeken. We zoeken en vinden hier ook nog 2 geocaches.[clear]
We hebben even overwogen om op de parkeerplaats van Santillana te blijven staan, dat is mogelijk. We besluiten echter om door te rijden naar Comillas, een plaatsje aan de kust. De juiste beslissing!
Een fantastisch plekje om te overnachten: een ruime parkeerplaats aan het strand. Winkeltjes, terrasjes om je heen. Het tegenovergestelde van overnachten in de bergen, totaal anders, maar voor ons even mooi!
Parkeren is gratis van acht uur ’s avonds tot 10.00 uur. Overdag betaal je € 0,55 per uur.
Vandaag gereden: 126km. Totaal 2808km.
Donderdag 21 juli 2016Een rustige nacht. Alleen komt de gemeente ’s morgens om 07.00 uur de straat, stoep en plantsoentjes schoonspuiten met zo’n tweetakt bladblazer! Tjee, wat een herrie…
We hebben deze ochtend lekker door het stadje gewandeld, door oude straatjes, steegjes met trappetjes. De geocache hebben we gezocht maar niet gevonden. Het is uiteindelijk al 13.00 uur wanneer we terug zijn bij de auto en vertrekken.
Om deze tijd ligt het strand al weer redelijk vol, ondanks dat het niet zulk warm weer is.
We volgen de kustweg nog een stukje, voor we afslaan naar het natuurpark Picos de Europa. De weg slingert vlak langs zee, het heeft ook wel iets van Normandië en Bretagne.
Eenmaal op weg het berggebied in rijden we langs een rivier door een woeste kloof die steeds smaller lijkt te worden. Steile wanden, er zal toch hopelijk niets naar beneden komen! Onderweg komen we langs het Mozarabische kerkje Santa Maria de Labeña uit ca. 925. Helaas mocht ik binnen niet fotograferen.
We rijden door naar het eindpunt van de weg, Fuente Dé, middenin het natuurpark. Daar is een camping bij de kabelbaan waarmee je hoog de bergen in kunt. Helaas, de camping is vol. Dan maar overnachten op de grote parkeerplaats, hoewel dat officieel is verboden. We gaan nu ook niet meer 23km terugrijden…
Vandaag gereden: 103km. Totaal: 2911km.
Vrijdag 22 juli 2016We vertrekken vroeg, om 09.00 uur verlaten we de parkeerplaats in het hart van de Picos de Europa. De bergen rondom zitten nog steeds in de wolken, met de kabelbaan naar boven heeft zo weinig zin. We rijden 23km terug naar het plaatsje Potes, dat zag er leuk maar druk uit toen we er gistermiddag doorheen reden. Wellicht is het er wat vroeger op de dag rustiger.
Dat blijkt een goed idee. De grote parkeerplaats in het centrum is nog grotendeels leeg en we wandelen van hieruit meteen het stadje in, lekker makkelijk :-).
Dat stadje blijkt zeer de moeite waard: schilderachtige middeleeeuwse straatjes, bruggtjes, steegjes, trapjes, galerijen met winkeltjes en terrasjes, de Río Quiviesa er doorheen, je komt ogen tekort.
Het leukste plaatsje tot nu toe, zeker aan te bevelen!
Het is al 13.00 uur geweest wanneer we Potes verlaten. We vervolgen de prachtige route over de N-621 door de Picos richting Riaño. In Riaño nemen we N-625 die ons terugbrengt naar de kust. Een mooie bergroute, goed te rijden en met veel prachtige vergezichten én nauwe rotskloven.
Aangekomen in het stadje Arriondas blijkt de camperplaats knudde en de camping vol. We rijden door naar Ribadesella, aan de kust. Na veel zoeken vinden we de camping, die heeft nog één plaatsje voor ons. We rijden er naar toe over een stampvolle camping met té smalle weggetjes, komen door een knik in de weg nog met de bodem aan de grond en dan blijkt het plekje té klein voor een buscamper van amper 6 meter… Terug, de camping weer af. Op naar de volgende, 10km verderop. Om er te komen moeten we een stuk terrein rijden, meer bedoeld voor 4-wheeldrives. Dan ben je er eindelijk: vol!
Het is inmiddels 20.00 uur wanneer we langs de kustweg, de N-632, de parkeerplaats van een tankstation opdraaien.
Voor € 4,50 mag je hier overnachten. Er is water, een afvalput, een vuilcontainer en douches voor € 1,00.
De schoonheidsprijs verdient het niet, maar we blijven. We gaan eten maken.
Vandaag gereden: 210km. Totaal: 3121km.
Zaterdag 23 juli 2016Uitgeslapen, laat opgestaan, blog bijwerken, douchen. Het is 12 uur wanneer we vertrekken bij het tankstation. We vervolgen onze reis langs de Atlantische kust. We nemen ook een stukje snelweg, om een grotere plaats als Gijón voorbij te komen. Rond een uur of twee vinden we een mooi plekje met uitzicht op zee, om wat te eten.
Tegen vijfen beginnen we toch goed uit te kijken naar een overnachtingsplek. We weten nu hoe moeilijk het kan zijn om iets te vinden, hier langs de kust. Overvolle campings, parkeerplaatsen waar het verboden is te overnachten. Uiteindelijk vinden we een droomplekje bovenaan de kliffen: N 43.589498, W 06.240032. Zie Google-maps!
Hier laten we het voor vandaag maar even bij. Nog een paar foto’s van dit bijzondere plekje…
Vandaag gereden: 147km. Totaal: 3268km.
De lucht is strakblauw, de zon schijnt, het zal vandaag 23 graden worden. Voor ons: ideaal! 😉 Wij blijven hier vandaag, bovenop deze rots. Prachtig uitzicht, even een dagje ‘niets’ doen (lezen, weblog, foto’s selecteren, email beantwoorden, geocachen, wandelen etc.) Met andere woorden: een drukke dag! 🙂
Een paar foto’s, verder valt er eigenlijk niets te melden.
Vandaag gereden: 0km. Totaal: 3268km.
