Woensdag 22 juli 2009
We gaan verder naar de kust, richting Harlech. Hier hebben we de boerderij gezocht en gevonden waar Aloys in 1984 tijdens een actie voor Greenpeace een week heeft gelogeerd. We zijn er vlakbij, Aloys doet navraag en de dame weet waar hij het over heeft. Sterker nog, zij is de eigenaresse van de boerderij en heeft deze destijds aan de familie verhuurd.
Ze blijken er nog heel lang gewoond te hebben tot John(?) nog niet zo lang geleden is overleden aan kanker. Hij is 54 jaar geworden. Zijn Spaanse vrouw Martha is daarna teruggegaan naar Spanje, en de oudste van de 2 kinderen. de dochter Lejla, woont tegenwoordig in Londen.
Van hieruit gaan we richting York, dat betekent het binnenland in via het Peak District. We zoeken een plekje voor de nacht en komen terecht op een aardige boerderijcamping, de Foxes Farm. Het sanitair is redelijk maar wel erg simpel en oud. We slaan het douchen nog wel een dagje over.
Donderdag 23 juli 2009De reis gaat verder, we rijden langs een grote plaats Stoke-on-Trent naar Matlock Bath. Het is tussen de middag en we krijgen trek. Ik heb nog goede herinneringen aan Fish-and-Chips die ik met mijn moeder eens in Londen heb gegeten dus daar gaan we op af.
Nou nou nou, de chips lijken op hondenbrokken en de vis bestaat voor de helft uit korst. Mayonaise geeft een redelijke smaak aan de chips maar het geheel ligt me zwaar op de maag. Voorlopig niet voor herhaling vatbaar.
Via Matlock rijden we naar Bakewell om de beroemde Bakewell pudding ter plaatse te kopen en te proeven. Het blijkt geen pudding maar een soort gebak te zijn. Wel lekker maar in bladerdeeg. Waar het in gebakken is weet ik niet, maar het papier erom wordt alsmaar vetter. Toch smaakt het wel lekker, maar ik houd het maar bij een klein stukje na mijn fish-and-chips ervaring.
We komen aan het eind van de middag terecht in een klein plaatsje aan het eind van een doodlopende weg, bij alweer een boerderijcamping. Deze is aan de overkant van een mooie oude pub, waar we hebben gegeten (foto’s). Ik had een Ploughman lunch, met 2 gigantische stukken kaas en pickled unions. Een hele ervaring.
Op deze camping veel mensen met tenten, het ligt middenin een natuurgebied dat favoriet is bij wandelaars.
Vrijdag 24 juli 2009’s Morgens op weg naar York een paar geocaches gedaan. Kort voor York bij McDonalds gebruik gemaakt van hun gratis WFfi (draadloos internet). Campings gezocht met Google en deze gebeld: alles vol. Later hoorden we dat dit kwam doordat er in York paarden-races waren, maar daar wisten wij niets van.
We vinden een plekje voor 2 nachten op een aardige camping 12 Km ten noorden van York in een plaatsje met de naam Sherrif Hutton. Aloys heeft ’s avonds om 21.00 uur zijn dagelijkse contact met de radiovrienden in Nederland, Duitsland, Frankrijk en Zwitserland.
Zaterdag 25 juli 2009We rijden vanaf de camping naar een van de Park & Rides van York. We kennen deze procedure al van Oxford. Het blijkt dat je buiten de zondagen niet met je eigen auto de binnenstad van York in mag als je daar geen goede reden voor hebt. Jammer dat er vanaf de camping niet een bus naar York gaat, dan hadden we de camper laten staan. Nu laten we de auto achter op een plekje in het zicht van de bewakingscamera’s en kopen een kaartje voor de bus.
In York veel rondgewandeld, winkeltjes bekeken en lekkere spullen voor thuis gekocht. Koffie gedronken met wat lekkers erbij, de York Minster ingelopen (en er weer uit omdat we geen zin hadden om in de rij te staan om 8 pond per persoon te betalen). We hebben door de beroemde Shambles gewandeld, de smalle middeleeuwse straatjes waar York beroemd om is, en op de geplande route nog een hadvol geocaches gevonden. Uiteindelijk gaan we aan het eind van de middag weer met/naar de bus terug.
Een mooie oude stad waar we misschien nog wel eens heen gaan, om er meer van te zien. Eén dag is natuurlijk ook veel te kort, maar we willen ook niet teveel “stad” in de vakantie! Bovendien, we komen hier nog weer langs op de terugweg van Schotland, het ligt op de route naar Hull. Wellicht dat we er dan nóg een dagje heengaan, om het Viking Museum Jorvik te bezoeken, of het York Castle museum. We zien wel!
Zondag 26 juli 2009Van York rijden we naar het noorden in de richting van de North York Moors. Maar eerst willen we naar Thirsk, het huis zien waar dierenarts James Herriot heeft gewoond. Het regent licht, dus prima weer voor een museum.
Het museum, James Herriot’s World, bestaat dit jaar 10 jaar. Het werd in werkelijkheid bewoond door dierenarts Alf Wight, die pas na zijn 50e op aandringen van zijn vrouw eindelijk zijn ervaringen op papier heeft gezet. Na een eerste succes in Amerika werd hij pas beroemd in eigen land, en na de verfilming van zijn verhalen is hij wereldberoemd geworden.
Een aantal ruimtes in het huis zijn nog in originele staat, zelfs de oude auto, gebruikt bij de opnamen voor de serie, staat er nog! We hebben een groot aantal afleveringen thuis gezien, dus er is voor ons veel te herkennen. Leuk!
Daarna besluiten we om niet dwars over de Moors te gaan, vanwege een stijgingspercentage van 25%. Aloys heeft daar weinig zin in, hele stukken in de eerste versnelling. We gaan verder naar het noorden en vinden een plek in Hexham op een prima camping. En het regent ook niet meer…
We gaan op zoek naar de restanten van Hadrians Wall, de Romeinse muur die bedoeld was om de Schotten buiten het Romeinse Rijk te houden.
Vanaf de camping zijn we dicht bij Housesteads. Dit is een voormalig Romeins fort met barakken, een hospitaal en badgelegenheid. Daarna zijn we naar Corbridge gereden, hier zijn ook resten van de Romeinse muur te zien. Op het dorpsplein hebben we verse groente en fruit gekocht en een heerlijk broodje met het lokale bier genuttigd.
Dan verder naar het noorden. Bij de grens met Schotland werden we welkom geheten door een persoon in klederdracht die op een doedelzak stond te spelen. Deze ‘pipers’ zien er in vol ornaat heel erg kleurrijk uit. We zijn door Northhumberland gereden tot vlak bij Edingburgh en vonden een camping in de plaats Musselburgh dat tegen Edinghburgh aan ligt.
Dinsdag 28 juli 2009
De volgende morgen zijn we eerst door Musselburgh en daarna door Edinburgh gereden. Bij een van de plaatselijke MacDonalds gratis Wifi gebruikt. Daarna de beroemde spoorbrug over de Firth of Forth gezien. Wat een geweldig (groot) ding! Daar is “onze’ spoorbrug bij Hattem maar een kleine jongen bij. En behoorlijk druk, om de 2 of 3 minuten een nieuwe trein, en een lawaai, niet te weinig.
Daarna hebben we gereden tot aan Blair Atholl waar we een heel aardige camping vonden met een prima restaurantje er bij. Ze hadden zelfs een (klein) binnenzwembad maar dat ging al om 20.00 uur dicht en de volgende morgen om 10.00 uur weer open maar toen waren wij al weer vertrokken.
